Hunting prey!

Vanaf het kamp waar het sinisterpack zich schuil hielden voor mensen, Vampiers en de nieuwe generatie weerwolven die zich in mensen konden veranderen. De grote zwarte weerwolf die het sinisterpack nu leiden had laatst nog wat kracht bij gezet om het pack sterker te maken met meer van zijn soort door een dorp vlakbij hun in de buurt te plunderen en veel van de bewoners van het dorp hadden zich bij hem moeten aansluiten omdat ze toch geen kans maakten op overleving zo alleen. Een van Daoi's slachtoffers was Niko geweest, maar de jonge weerwolf deed het beter dan de rest en daar was Shade eigenlijk niet over te spreken dat het kleine groepje pas veranderde mensen zich zo tegen zetten dat ze nu een van de meest verachte schepsels der duisternis was zo als zij het noemde. Shade had een van hen bestraft door het bijna te doden en had hun angst nu voor zich gewonnen. Zo nu en dan kon Shade best aardig overkomen, maar wanneer iets of iemand hem tegen werkte dan werdt hij bloeddorstig en kon hij doden wie en wat hij wilde zonder zich daarvoor te hoeven verantwoorden bij iemand. Zijn frustratie met Ironteeth moets Shade nu even kwijt en hij had Niko aangeboden met hem mee te gaan jagen. Maar voor hij of Niko weg konden gaan kwamen Daoi, Swiftstep en Ironteeth terug en gingen met hen mee. Shade had daar zelf niets op tegen en ging hen voor op weg naar een goede plek om prooidieren te vangen voor het pack. Shade rook opeens een bekende geur van wild zwijn en hert in de lucht hangen en liet zich in de sluiphouding zakken. 'Goed nu is het ieder voor zich. Swiftstep jij en Daoi gaan herten vangen zoveel je kunt en Niko en ik gaan zwijnen vangen!' beval Shade zachtjes om de niets wetende dieren niet te laten schrikken. 'Let erop Niko dat je je gewicht op je flanken draagt tijdens het sluipen anders horen de prooidieren jouw voor ze je kunnen ruiken.' gaf Shade een kleien tip toen hij Niko voor het eerst had zien jagen was hem op gevallen dat Niko zijn gewicht niet goed verdeelt had, maar toch was het de jonge wolf gelukt zijn eerste prooi te vangen en het aleen te doden. Shade zag Swiftstep en Daoi weg sluipen en zelf sloop Shade op een van de grootste beren tussen de wilde zwijnen en wachten geduldig af wat Niko voor prooi zou uitkiezen tussen de zwijnen?

Niko liep wat opgewonden achter de drie andere wolven aan. Met zijn vieren liepen ze door het bos Niko was de kleinste van het stel. Hij was nog niet zo lang weerwolf maar had al veel respect voor Daoi en Shade.Even bleven ze ergens staan en Shade leek zelf wat te ruiken, Niko snoof de lucht eens goed en en probeerde zich te concenteren om zo te zien of hij het ook kon ruiken. Na een lange tijd hoorde hij Shade zeggen dat er in de buurt herten en zwijnen waren. Iederen moest nou voor zichzelf verder gaan en gaf Daoi en Swiftstep een opdracht. Hij moest samen met Shade een zwijn vangen, Niko wist nog niet of hij dat wel kon hij had laatst voor zijn eerste keer een hert gedood maar dat ging niet bepaald goed. Hij vond het zelfs een ramp maar Daoi en Shade waren toen tevreden met het resultaat die hij had geboekt. Shade gaf hem nog een tip en met een glimlachje op zijn snout knikte Niko naar hem. Shade ging hem voor en Niko volgden hem gehoorzaam, Niko lette nou extra goed op en heild de tip van Shade goed in zijn gedachten. Langzaam sloop hij achter Shade aan die een stuk sneller kon sluipen maar zolang hij geen geluid maakte ook al was hij dan een stuk minder snel nou was het goed. Toen Niko eindelijke weer bij Shade was keek hij even achterom en toen met een gefocesde blik naar de zwijnen. Die nog niks in de gaten hadden en ook niet haden opgekeken. Het sluipen is al beter nou nog wat sneller worden, dacht Niko tevreden. Niko bekeek de zwijnen een voor een welke moest hij pakken. Hij moeste zeker uitkijken voor de slagtanden die ze hebben. Niko's blik bleef op een klein jong zwijntje liggen die nog geen slagtanden hadt. Die kon hij wel pakken en zo klein wa het beest ook weer niet. Niko keek even naar Shade die een stukje van hem vandaan zat en sloop toen stil naar zijn prooi.

Daoi was blij dat ze het verhaal onderweg had kunnen vertellen aan Niko, die geïnteresseerd had geleken. Dat deed haar goed. Verder hoopte ze dat ze Niko mee mocht nemen op Border Patrol. Als Shade haar toestemming gaf.. dan kon ze hem nog wat leren en vragen wat hij tot nu toe van dit leven vond. Daoi merkte dat ze sneller dan verwacht op de plaats waren waar ze uit elkaar zouden gaan. 'Is goed,' hoorde ze Swiftstep zeggen, die blijkbaar met iets ingestemd had. Vragend keek ze hem aan. Hij gebaarde met zijn kop en samen vertrokken ze. Daoi knikte bemoedigend naar Niko. Hij leerde jagen en zou het zeker kunnen. Swiftstep legde haar later uit dat ze herten gingen vangen. Daoi knikte. 'Dat gaan Moonstrike en Swiftstep eens even regelen!' lachte ze vrolijk. Al snel hadden de ervaren jagers drie herten gevangen. Daoi keek tevreden naar de prooi. 'Nog één?' Swiftstep grijnsde. 'Rechts van je, Moonstrike,' gromde hij. Daoi keek opzij. Een hert, op renafstand. 'Goed gezien, maatje,' grijnsde ze terug. Het hert had geen kans. Binnen de kortste keren was de nek open gebeten en de hartslag bevroren in een laatste klop. 'Terugbrengen dan maar?' Beide wolven namen met veel moeite twee herten voor hun rekening. De jacht had al veel energie gekost; herten waren niet makkelijk te vangen als ze opletten. Gelukkig zaten er twee jongere bij, die lichter waren. Daoi en Swiftstep sleepten ze terug naar het kamp, dat niet zo ver weg was. Daarna gingen ze terug naar Shade en Niko; hoe zou het hun vergaan?

Daoi en Swiftstep gingen hun eigen weg en Niko koos voor een jonger zwijntje. Shade drukte zich tegen de grond voor hij zijn spieren spande en op het mannelijke zwilde zwijn sprong. Bij zijn landing zetten Shade zijn klauwen diep in de huid van het zwijn dat gilde van pijn en paniek. Shade letten nu niet op of Niko zijn buit zou vangen, want hij had zijn gehele aandacht nu bij het doden van het zwijn zonder het te veel schade toe te berokken. Het zwijn draaide wild met zijn lichaam en beukte tegen de boomstammen aan om de grote zwarte weerwolf van zijn grote rug te krijgen. Iedere keer als Shade werdt geplet gromde hij woest en sloeg met zijn poten naar de keel van het dier om zijn halsslagader door te snijden, maar hij raakte steeds net naast de halsader en scheurde het vel alleen maar. Het zwijn ramde Shade uiteindelijk toch van zijn rug en renden eerst een stuk door voor hij zich omdraaide en recht op Shade af stormde met zijn kop laag aan de grond. Shade krabbelde overeind en gromde dreigend naar het zwijn. Een klap volgde maar Shade hielt de kop van het zwijn stevig vast en tilde hem hoog op, waarna hij het dier tegen een rotsblok aan gooiden. Stuiptrekkend lag het dier daar te trillen op de bosgrond en de leider van het Sinisterpack liep rustig op het beest af met een zwaar gehijg en zocht naar de keel van zijn prooi waarna hij zijn kop naar voren boog en het dier doden met een genadeloze beet. Daarna tilde Shade zijn kop op en zocht naar Niko, Maar waar was die kleine wolf gebleven?