Iemand daar?

Vincent liep over de straat in North merington city, een echte stad voor crimelen en je wou er s'avonds laat niet alleen rondlopen of ongewapend. Je kon zo breoofd of vermoord worden door de gekken die hier liepen of door iets ergers.
Hier en daar zaten zwervers of junkies in steegjes, maar die vormde niet echt een bedriegen voor de meeste normale mensen die hier woonde en leefde. Ze werden meeste wel meteen opgepakt en naar een verzorging tehuis gebracht. En de meeste mensen bleven ook uit hun buurt en zaten meeste binnen rond deze tijd. En als ze gingen, gaan ze nooit alleen op stap. Wat Vincent erg slim vond er kan van alles gebeuren. Vincent liep rustige verder het was erg rustige deze nacht een beetje te rustige vond Vincent. Hij was benieuwd hoe lang het zo zou blijven, hier en daar stonden wat mensen nog met elkaar te praten. Maar de meeste gingen naar binnen omdat het savonds niet veilige was buiten in deze stad.
Vincent had te vroeg gejuich toen hij opeens een angstige en harde gild hoorde. Hij zette het meteen op een lopen op naar de gil, om te kijken wat het was. Al snel was hij op de plaats van waar de gil vandaan kwam, hij zag een jonge vrouw doodt op de grond liggen in een grote plas bloed. Snel pakte hij zijn M4 en bevestige er een uv lampje aan en deed die aan. In zijn ooghoeken zag hij nog net een vage gedaante weg schieten. Vincent twijfelde geen momenten en ging er gelijk achteraan. Het ging richting de grens van het bos. Maar toen hij bij de grens van het bos stond zag hij niks. Langzaam liep hij het bos in met zijn lamp schijn hij voorzichtig om zich heen. Vincent vond n zag niks en stopte op een open veldje. Wat zou hij gezien hebben vroeg hij zich zelf af en bleef zwijgend en muistil staan. Net toen hij om wou draaien en terug naar de stad gaan hoorde hij iets.

Seth


Seth had een snel tussendoortje genomen in de stad en was weer weggegaan. Hij merkte dat hij gevold werd en sprong snel in de bomen. Hij zag een man met een geweer onder hem lopen en Seth begon zwaar te hijgen. Hij zette zich af en tijdens zijn sprong veranderde hij in een Lycan. Hij gromde naar de man die zich wou omdraaien en Seth sprong weer weg. Hij liet een brul horen en sprong naar een andere boom. Hij was net uit het zicht. Hij liep naar een heel klein boompje ten grote van een tiener en rukte die uit de grond en gooide hem richting de man. Hij gromde en wat kwijl droop uit zijn mond. Hij veranderde vlug in zijn wolven gedaante en rende naar een rotsblok om die als Lycan op te pakken en gooide die met een brul naar de man. Tussen zijn misvormde kaken kwam er een stem "Ga hier weg en laat ons met rust of volg je voorgangers. " Seth brak een tak af en hield het voorzich als een groot slagwapen. "Ik zal je pletten als een vlieg jij vuil mensje" Seth gromde en was klaar om weg tespringen bij een teken van start het vuren.

Vincent hoorde gegrom en zag een vage schim van boom naar boom springen. Hij bewoog te snel en te lening om een mens te zien en tijdens een van zijn spronge was hij veranderde in ene Lycan. Een weerwolf was het. hij liet een brul horen en sprong weer naar een ander boom. Haastige lipe hij er achter aan toen de weerwolf uit het zicht verdwenen was. Snel dook Vincent opzij, toen er een boom zijn kant op werd gegooide. Vincent stond snel weer op en zag dat hij naar een rotsblok renden om die vervolgens naar zijn hoofd te smeten. Snel sprong Vincent weg en zocht wat dekking. De weerwolf brulde weer en in zijn ooghoeken zag hij hoe de rots op een boom lande en die de grond uit trok. Vincent kwam weer tevoorschijn en stond een paar meter van de weerwolf vandaan. Met zij m4 klaar en gericht op de weerwolf. "Ga hier weg en laat ons met rust of volg je voorgangers. " Brulde hij, hij brak een tak af en heild het voorzich als een slagwapen. "Ik zal je pletten als een vlieg jij vuil mensje" Vincent dacht even na over de zin die hij had utigesproken. Maar er kwam al snel een glimlach op zijn gezicht. 'Weggaan??? Jij zit op ons terrien.'

Seth

'Weggaan??? Jij zit op ons terrien.' zei de mens. Seth brulde met zijn wolfachtige bek "Wie denk je dat deze bossen al jaren lang beheersen, wij waren er al veel langer dan jullie, ik jaag hier al 50 jaar en ik ben niet de oudste. Wij hebben het recht op de jacht!!! Jullie jagen op ons dus wij op jullie!!!!" Seth wierp de tak als een speer naar de mens en sprong snel richting de bomen. Hij moest zich verstoppen geweren konden dodelijk zijn. Seth veranderde in een mens en daar zat hij dan verstopt in de bomen bijna volledig naakt te kijken naar de volmens. Seth kon zich beter verstoppen maar had weinig om dan te doen tegen zijn aanvallen dus veranderde hij in een wolf. hij kon nu met goed gecordineerde aanvallen en sprongen de mens te slim af zijn. Seth sprong uit de boom en rende wat langs de bomen om de mens te verwarren. Hij gromde ondertussen en vergat dat de mens hem niet kon verstaan als wolf. Seth brulde *Groar grrrrr grawhooo! (vertaald* Jij mens jij zal niet wegkomen voor de moord op mijn broeders en zussters.) Seth stond nu achter een boom en was klaar om de man aan te vallen.

De weerwolf werdt boos nee woedend zelfs en brulde. "Wie denk je dat deze bossen al jaren lang beheersen, wij waren er al veel langer dan jullie, ik jaag hier al 50 jaar en ik ben niet de oudste. Wij hebben het recht op de jacht!!! Jullie jagen op ons dus wij op jullie!!!!" Vincent zuchte, hij had nog geen een weerwolf gedood of op gejacht. Alleen uit zelfverdedige of als ander in gevaar zou zijn. Zou hij het pas doen, Zolang ze hem maar met ruste lieten vond hij het wel goed. Maar met dit soort werk kwam er weining van. De weerwolf gooide de tak als een speer naar hem toe. Vincent deed een stap achter uit en de speer land voor zijn voeten. De weerwolf was spoorloos. behoedzaam en kalm keek Vincent rond klaar voor een aanval. Ineens sprong de weerwolf uit een boom, maar voordat hij een schot kon afvuren. Begon de weerwolf tussen de bomen door te rennen. Vincent hoorde hem grommen maar verstond er niks van. 'Wat zeg je allemaal, hond.' Vincent scheen rustige omzich met zijn zaklamp. En verplaatse rustige zijn voeten.

Seth

Seth sprong vanachter de boom op de man en veranderde in een Lycan. "Dat je hier niet wegkomt tenzij je dat geweer weggooid en je over geeft!" Seth probeerde de man te grijpen maar miste net. Hij hapte naar de mans keel maar miste. Seth haalde uit naar de man zijn zij alleen miste weer. Hij was te groot om een mens te grijpen als Lycan en deze man was getraind. Hij veranderde snel naar wolf en gromde naar de man. Seth sloeg snel toe terwijl hij zijn klauwen in de man boorde. Of het raak was zag Seth niet want hij was geraakt met iets hards in zijn gezicht. Seth rende snel naar een boom en wachte daar af om even zicht terug te kijken. Seth gromde en was bang voor het geweer van de man. Misschien dat hij als mens het wel zou kunnen afpakken en daar ging hij dan. Seth sprong snel weg van achter de boom en rende naar de man en veranderde in de lucht in zijn mensen vorm en greep het geweer vast en probeerde het los te rukken.

De weerwolf kom ineens achter hem vandaan en veranderde in een lycan en brulde. "Dat je hier niet wegkomt tenzij je dat geweer weggooid en je over geeft!" Vincent snoof even en riep. 'En dan als lunch dienen zeker.' De :ycan miste hem een paar keer en Vincent ontweek de meeste aanvallen van hem. Hij wasl groot, te groot om hem van zo dichtbij gewoon te grijpen. Maar toen hij n een wolf veranderen en zijnklauwen in zijn vel zetten, sloeg Vincent kwaad met zijn uiteinde van het geweer. De weerwolf liet los en rende weer weg. Vicnent had er nou wel genoeg van, De weerwolf veil weer aan en veranderde toen in een mensen en greep naar het geweer. Hij probeerde het los te rukken. 'Dit is geen speelgoed, daar moet je eerste een trianing voor doen.' Vincent gaf hem een knietje, de weerwolf was duidelijk bang voor zijn M4. Hopelijk was het in zijn maag, zodat hij los zo laten.

Seth

Seth kreeg een knietje in zijn maag en veranderde toen in een Lycan dit was zijn kans. Hij beet in het geweer en hij hoorde en voelde iets langs zijn kaken krassen. Met geluk was het geweer kapot. Seth brulde even in de lucht en 2 andere eerdere slachtoffers van die dag kwamen tevoorschijn. 2 kleinere en nog niet volledig weerwolf geworden gedaante´s kwamen naast hem staan. Seth had ze overtuigd dat ze geen mens konden worden en vroeg of laat zouden sterven. Dus hadden ze hun lot geaccepteerd en hielpen ze hem maar voor hun nog korte leven. Anders had Seth ze toch wel richting de Vampiers gestuurd.
(inspiratieloos)

Vincent zag dat zijn knietje weining nut had. inplaats van los te laten veranderde hij weer in een lycan. En meteen beet de Lycan in het geweer. Langzaam werd Vincent omhoog gehezen en liet maar uiteindelijk maar los. Met ene plof kwam hij met zijn voeten op de grond. Er kwamen nog twee gedaantes bij, toen hij brulde voor hulp. Ze waren iets kleinere. Snel pakte Vincent zijn pistool en schoot er een in zijn hoofd tussen zijn ogen. De lycan veil levenloos op de grond en bleef roerloos liggen. Vincent richte zijn pistool op de andere. Maar voordat hij kon schieten. Werd hij tegen de grond gegooit, 'Wat wil zullen we met hem doen.' vroeg de ander weerwolf. Vincent keek nijdige naar de twee weerwolven. Hij voelde de poten op zijn borstkas drukken en die hem op zijn plaats heilden. Vincent zocht naar zijn mes, al snel had hij zijn mes gevonden en plante die in de kop van de andere. Die zakte in als een zak aardappelen. Het zware lichaam drukte nou echt op zijn borstkas. Vincent hapte even naar ademde, daarna wurmmelde hij zich met moeite onder het lichaam vandaan.

Seth

Seth plaatste zijn poot voor de man die onder zijn dode vijand kruipt. "Moet je soms nog meer tegenstand, ik zeg het je mens. !GA WEG! JIJ JAAGD OP MIJ MAAR DAT HOU JE NIET LANG VOL!" Seth gromde en voelde aan zijn bovenlijf. Tijdens het rennen was hij vast geraakt door enkele kogels. Met zijn rechterhand plukte hij de kogels uit de wonden die afgeremd waren door het taaie vlees. Seth bloedde maar de wonden sloten zich langzaam. Seth tilde de man op en hoe wist hij niet maar hij was verblind. Seth zette het op het rennen en sprong naar zijn weten in een boom en begon in zijn ogen te wrijven. Een gil klonk daar en Seth vloekte "Ik had dat lijf moeten verstoppen"

(inspi loos)

Toen Vincent onder het lichaam vandaan kroop had de weerwolf die nog in leven was zijn poot achter hem gezet en gromde. "Moet je soms nog meer tegenstand, ik zeg het je mens. !GA WEG! JIJ JAAGD OP MIJ MAAR DAT HOU JE NIET LANG VOL!" Vincent keek toe hoe hij wat kogels die waren afgeremd door zijn dikke huid. Er uit haalde als of het niks was. De wonden genazen snel, voordat hij het wist werdt hij opgetild en de weerwolf zette het op een lopen. Vincent hoorde een angstige gil van de stad vandaan. De weerwolf vloekte, "Ik had dat lijf moeten verstoppen" daar was Vincent het wel mee eens. Als hij dat lichaam niet had gevonden zat hij niet in dit parket. Vincent haalde met zijn voet uit, in een poging om vrij te komen. 'Laat me los.' Roepte Vincent boos en keek nijdige naar de weerwolf die hem als een slappe pop mee nam.