Natuurlijk...

Azana

Azana's blonde haren waren lang en gingen tot op haar bovenbenen. Een kapper kende ze niet. Azana wilde niks van haarverkorters weten. Zij vond lange haren altijd al fantastisch. Rustig deed Azana haar blonde haren aan een kant en ging toen op een afgelegen bankje zitten. Het was 's avonds. Gisteren had Azana nog mensen zien dealen. Gatver, zijzelf zou nooit drugs dealen. Azana keek over haar schouders rustig naar het bos achter haar gelegen. Een eindje verderop zag ze twee jongens samenkomen, onderhandelen en vervolgens weer weg gaan. Haar blonde haren leken wel goud, dat was ook de reden dat ze veel jongens aantrok. Maar zij wou niks van die dealende jongens weten. Bang was ze er niet voor, ze moest er alleen niks van hebben. Ze had een mes op zak. Die had ze altijd bij, maar Azana twijfelde om hem te gebruiken. Azana keek rond en vroeg zich af of er wel iemand kwam hier.

Blade was al een tijde wat aan het rondrijzen tot hij aan klein dorpje zag. Hij ree met zijn moto in de juiste richting en stopte voor een klein cafeetje. Hij liet geen een van zijn wapens liggen maar in plaats nam hij zijn water voorraad en liet het vullen binnen. Eten zocht hij zelf. Hij nam een klein doekje en maakte zijn moto proper van al de modder en ander onderkruipsel van stof. Hij zag in zijn ooghoek een gecamoufleerde jongen naar hem sluipen die vervolgens naar zijn portefeuille greep. Helaas voor hem was die niet snel genoeg en greep hij zijn hand en zette er een pijnlijke greep op. " Dat was geen goed idee van je. En nu lopen!" Riep hij en lieten zijn handlos. De jongen struikelde over zijn eigen voeten maar hervond zijn evenwicht. Jammerend verdween hij in een steeg met zijn hand in zijn andere hand om de pijn te verzachten. Hij lachte in zichzelf en ging door met schoonmaken.

Azana

Azana hoorde een hoop gejammer en geschreeuw en wierp haar blik geschrokken op een zwarte man die zachtjes lachte en iets zat schoon te maken. Azana bleef roerloos zitten, maar keek de man wel geschokt aan. Dadelijk kwam hij naar haar toe! Azana schrok al bij het idee, maar bleef toch maar heel stilletjes zitten, terwijl ze de man rustig aankeek en vermoedde dat hij niet echt makkelijk was. Azana bleef gewoon zitten en keek de man toen aan. Een andere jongen had ondertussen de plek naast haar in bezit genomen en Azana keek hem fel aan. De jongen lachte even zacht en liep toen rustig en op een stoer loopje weg. Azana stak haar middelvinger omhoog, maar dat kon de jongen natuurlijk niet zien. Ze moest niks van die stoere jongens hebben. Ze was begod vijftien jaar. Haar leven wou ze niet crimineel hebben.

Blade had zijn moto weer proper gekregen toen hij zag dat de jongen die zijn geld wou stelen terug kwam met een wapen in zijn handen. Met de loop op hem gericht kwam hij steeds dichterbij. Hij schatte dat de jongen ongeveer achttien jaar was, En nu al crimineel. Hij wist direct dat dit niet de veiligste stad was voor mens die geen ervaring hadden met Zelfverdediging. De jongen stond voor hem met het wapen voor zijn neus. " Je geld." Zei hij kort. " Je maakt een grote fout." Zei Blade rustig. " Je geld!!." Schreeuwde hij hem toen terug. " Ik heb je gewaarschuwd." Antwoordde Blade hem toen en nam met een snelle reactie het wapen en richtte naar de grond. Te llaat schoot de jongen in de grond en keek hem bang aan. Toen liet hij het wapen los en probeerde die Blade in zijn gezichte te slaan. Blade bukte en liet Hem struikelen. De jongen viel en uit de schaduw kwam nog vijf andere vriendjes van De jongen. Een van hun had een knuppel en de rest een paar messen. De jongen kroop naar achteren en stond voor zijn vrienden op en nam zelf ook een mes. Blade Keek hun kalm aan alsof hij alles onder controle had en vroeg aan hun. " En dat allemaal voor wat geld? Dat meen je nu toch niet." Het groepje antwoorrdde zijn vraag door met hun wapens te spelen en hem langzaam te naderen.

Azana

Azana's blik werd getrokken naar een groepje jongen die de zwarte man lastig vielen. Ze trok haar eigen mes. Ze zag al gauw diegene die de groep leidde. Als een ware leider stond hij een stukje achteraan. Hij had een knuppel vast. Hoe dom konden ze zijn? Een groepje? Met hun zessen of zo waren ze wel sterk. Maar Azana pikte dit niet. Ze wist hoe de man zich voelde. Alhoewel... Bedreigd in ieder geval niet, maar Azana wou hem wel helpen. Zijzelf was vroeger immers ook door een rare man misbruikt. Azana stond op en liep met haar mes naar de leider toe. Die had haar nauwelijks in de gaten. Ze drukte het mes tegen de keel. Ze trok hem een flink stuk naar achter, terwijl hij gorgelde. Zijn vrienden keken om. 'Ik zou maar snel oprotten, anders gaat hij eraan,' zei ze. Om haar woorden kracht bij te zetten, sneed ze al een stukje. Bloeddruppels verschenen, maar Azana was net gestopt voor de halsslagader. 'Jullie kunnen kiezen. Een haal voor mij en het is over,' zei Azana boos.

Blade liet zijn hand naar zijn katana glijden maar voor hij die vast had kwam iemand tevoorschijn die een van de groepsleden bedreigde met een mes. "Ik zou maar snel oprotten, anders gaat hij eraan." Zei ze. Ze kwamen wat dichterbij toen ze dachten dat ze blufte maar ze haalde een deel ven het slachtoffer open en ze zetten toen weer een paar stappen achteruit. "Jullie kunnen kiezen. Een haal voor mij en het is over." Zei ze boos en ze rende allemaal weg. Hij keek ze nog achterna en zei toen. " Dankje, ik dacht dat ik hier nier levend vanaf ging komen." HIj zou bijna gedacht hebben dat ze met meer terug gingen komen maar dat leek nu niet het geval meer. hij keek goed naar haar en herkende haar van op de bank waar ze zat. hij had nooit gedacht dat ze gewapend ging zijn.

Azana

Een kleine glimlach kwam op haar gezicht terecht. Oh ja, waarom hielp ze hem ook alweer? Dadelijk was het weer zo'n viezerik. Azana's voeten bleven echter steevast tegen de grond. Deze man was anders. Azana voelde het gewoon. Haar ogen ontmoeten die van hem. 'Ach ja, ik ken dat. Hulp is beter dan geen hulp,' antwoordde ze kalm. Daarna stak ze haar hand naar hem uit en schudde zijn hand. 'Ik ben Azana, trouwens,' antwoordde ze. Ze verborg het mes, maar wel op een plek waar ze hem gemakkelijk weer zou kunnen pakken als het erop aankwam. Ze keek even naar haar voeten. Wat zou ze nog kunnen zeggen? Behalve dat ze hem iets meer vertrouwde, kende ze hem nauwelijks. 'Jij werkt zeker bij de N.C.S hè?' snoof Azana. Ze kende die groep en haatte die dan ook. Die vermoorden wezens puur voor de lol. En dan keken ze nog gek op als iemand vermoord was bij een aanval.

"Ach ja, ik ken dat. Hulp is beter dan geen hulp" Zei ze kalm en schudde zijn hand. " 'Ik ben Azana, trouwens" Zei ze. "Blade trinity." Zei hij terug. Ze stak haar mes weg maar niet helemaal. Dat kon hij ook niet kwalijk nemen. "Jij werkt zeker bij de N.C.S hè?" Snoof ze. " Ja hoe weet je dat?" Vroeg hij. " Vreemd genoeg zit ik meer bij een vriendin die een wolf is dan bij de N.C.S." Voegde hij er aan toe. Hij wou laten weten dat hij niet echt een moordenaar was dan de rest. Waarschijnlijk had ze dat gemerkt aan zijn uitrusting dat hij bij de N.C.S. was. Wie weet. Blijkbaar hadden zijn belagers dat niet door. Maar toch vielen ze hem aan met messen en al. Die mensen hier deden echt alles om geld.

Azana

Azana grinnikte. 'Door je uitrusting. En omdat ik het voel,' antwoordde ze simpel. Ze grinnikte. 'Als je verliefd bent, moet je dat niet zo moeilijk uitdrukken, Blade,' sprak ze, een beetje brutaal, maar oké. Ze was ook niet echt iemand die een geweldig gesprek kon ontfermen. Het mes was ondertussen helemaal weggestoken. Ze gaf niet echt om haar leven, dus waarom zichzelf in godsnaam beschermen? Wat deed het ertoe? Ze keek Blade aan. Hij leek best wel sterk en ook best wel gespierd. Ze zou nooit tegen hem op kunnen, moest het erop aankomen. Vragen had ze niet. Waarom zou ze? 'Je zou beter politieman kunnen worden, omdat je deze straten zo goed controleert. Of zoek je toevallig nog weerwolven, om je vrije tijd in te vullen?' vroeg ze. Ze was niet goed bezig. Wat kon het haar ook schelen? Ze ging op een nabij gelegen bankje zitten.

"Door je uitrusting. En omdat ik het voel." Zei ze. Dat was eigelijk oo,k niet moeilijk. Hij had flashbangs en al aan zijn vest hangen. "Als je verliefd bent, moet je dat niet zo moeilijk uitdrukken, Blade" Sprak ze. Hij fronste zijn wenkbrauw en zei." Je bent wel mooi maar ik ken nog je nog niet goed genoeg op verliefd op je te zijn." Het was ook de waarheid. "Je zou beter politieman kunnen worden, omdat je deze straten zo goed controleert. Of zoek je toevallig nog weerwolven, om je vrije tijd in te vullen?" Vroeg ze. Als hij goed kon nadenken werden in deze tijd meer politieagenten vermoord dan mensen door vampiers en wolven. " Liever niet en ik ben op doorreis. Ik zoek een rustiger plek om van het geweld wat af te komen. Soms word het wat te veel." Zei hij. Maar ze kunnen echt niet zonder mij. dacht hij in zichzelf. Ze ging op een bankje zitten en hij ging naast haar zitten waar hij goed zicht had op zijn moto. Hij kon je bijna niemand vertrouwen.

Azana

Azana grinnikte. Hij had haar vraag verkeerd opgevat. 'Dankjewel. Maar ik bedoelde eigenlijk of je verliefd was op die wolf waarover je vertelde,' zei ze. 'Ach, wat maakt het ook uit,' zei ze toen rustig. 'Tenslotte mag ik dan wel mooi zijn, maar ik ben ook nog maar vijftien,' loog ze. Eigenlijk was ze ouder. Ze dacht vroeger altijd dat haar leeftijd vijftien was. Totdat ze haar geboortesteentje te zien kreeg. Ze was vijfentwintig. 'Dat was een grapje. Ik heb wel lange tijd gedacht dat ik vijftien was. Maar ik ben dus blijkbaar vijfentwintig,' grinnikte ze toen. Toen hij naast haar ging zitten, keek ze een beetje wantrouwend. Het was tenslotte niet erg lang geleden geweest dat een man haar had misbruikt. In de bosjes nog wel. Azana rilde bij dat idee.

"Dankjewel. Maar ik bedoelde eigenlijk of je verliefd was op die wolf waarover je vertelde" Zei ze. Maar hij knikte nee." Nee, Ze is gewoon een goed vriendin. Op een wolf zijn als mens is nogal moeilijk als je een mens wil blijven. Je moet gebeten worden anders zal het altijd moeilijk zijn."vertelde hij. " Ze is gewoon een goede vriendin." Zei hij nogmaals. Hij wou mens blijven en zij kon niet meer terug veranderen. Dat was nogal moeilijk. Maar wel gemakkelijk als je over de vechttechnieken dacht. Zij hoorde de vijand van ver en tegen twee verschillende aanvalstechnieken berijd zijn is bijna onmogelijk. "'Tenslotte mag ik dan wel mooi zijn, maar ik ben ook nog maar vijftien," Zei ze. Hij knikte. Ze leek wel ouder. "' 'Dat was een grapje. Ik heb wel lange tijd gedacht dat ik vijftien was. Maar ik ben dus blijkbaar vijfentwintig," Vertelde ze toen. Ik dacht al dat je ouder was." Zei hij. " Ik ben negenendertig." Zei hij.

Azana

Als Azana water zou hebben gedronken, zou ze het zeker hebben uitgespuugd. NEGENENDERTIG? Hij leek... Jonger. Hoe gek dat ook klonk. Azana schrok zich dood. Als deze man verliefd op haar zou zijn geweest, dan zou het nog wel is eng kunnen zijn geweest. 'Nou... Ik had gedacht dat je jonger was dan negenendertig,' zei ze onverschillig. Ze keek rond. Enkele jongens staarden naar haar. Ze keek boos terug. Ze wierp met een snelle beweging een mes richting de jongen. Het was recht in de lantaarnpaal naast hem. De jongen deinsde geschrokken terug en liep weg. Azana grinnikte. Ze sprong op en haalde haar mes terug. 'Eigenlijk haat ik mannen. Het enige wat ze je aan kunnen doen is pijn en ik wil niet weten waar ze allemaal aan denken als ze mij zijn,' zei ze. Haat vloeide in haar aderen. 'En ik zweer dat als ooit iemand ongewild aan mijn lichaam kom, ik zijn halsslagader door snij,' sprak ze. Toen keek ze naar Blade. Ze glimlachte flauwtjes. 'Sorry, soms praat ik nogal dom.'

Hij lachte toen ze wat geschrokken was. Hij leek jong maar hij was het niet. Hij zag een jongen naar haar kijken en ze liet hem schrikken door haar mes boven te halen en recht in de paal naast hem te gooien. Blade glimlachte toen de jongen terug deinsde en wel liep. Wat waren die toch bange kippen. Ze ging haar mes halen en kwam weer terug. "Eigenlijk haat ik mannen. Het enige wat ze je aan kunnen doen is pijn en ik wil niet weten waar ze allemaal aan denken als ze mij zijn." Zei ze. Hij snapte wat ze bedoelde. " Klopt" Antwoordde hij kortaf. "'En ik zweer dat als ooit iemand ongewild aan mijn lichaam kom, ik zijn halsslagader door snij." Daar kon hij niets op zeggen. Dat zou iedereen wel willen doen als hij in zo een situatie kwam. Ze keek in zijn richting en glimlachte flauwtjes. "Sorry, soms praat ik nogal dom." Zei ze. " Maar je spreekt wel de waarheid." Antwoordde hij. " Je moet je nooit laten doen en laten zien dat je zwak bent. Anders geraak je in die soort situaties." Hij zag weer een van de bende naar hem gluren en keek er emotieloos heen. Hij liet zijn jas wat van zijn zij afglijden waardoor zijn wapen heel even te zien was. De jongen deinsde achterruit en verdween in de duisternis van het steegje. Hij snapte niet waarom ze altijd gingen lopen. Ze zouden je hier doodsteken voor een rooie cent maar als zijn doelwit iets had om zich te verweren namen ze de benen. Vreemd.

Azana

Azana luisterde maar met een half oor naar Blade. Ondanks dat hij bijna veertig was, zag hij er onwijs knap uit. En dat zou ze hem ook zeggen. Ze sprak toch zo erg de waarheid? 'Ondanks dat je bijna veertig bent, zie je er onwijs knap uit, moet ik toch eerlijk zeggen,' knipoogde ze naar hem en ze grinnikte. De muur om haar heen was tijdelijk verbroken. Natuurlijk... Bij Blade zou ze hem laten zakken. Dat wist ze wel zeker. Tenzij hij opeens een sein van geen vertrouwen gaf, dan viel ze meteen weer in de aanval. Azana keek rustig zijn richting in. Ze zag een aantal jongens hun kant opkijken. Haar mes jeukte onwijs hard in haar hand.

"Ondanks dat je bijna veertig bent, zie je er onwijs knap uit, moet ik toch eerlijk zeggen." Knipoogde ze en grinnikte ze. Hij lachte. " Je bent natuurlijk ook knap hoor." Lachte hij en zag een jongen haar aankijken. Iets zei hem dat er iets niet klopte. Hij zag een groepje bijeen staan die af en toe naar hun kant op keek. Het leek alsof ze een planetje beraamde. Ze kwamen in bewegen en kwam in de richting van zijn motto. Hij activeerde een zender via zijn horloge die zijn motto startte en naar hem liet rijden. Verbaast bleven de jongens abrupt staan toen ze de motto van hun weg zagen rijden zonder bestuurder. Die technologie hadden ze nog niet gezien. De motto stopte naast hem en de motor viel stil. Toen kwamen ze zijn kant op. Hij stond op en nam met een vloeiende beweging zijn katana uit zijn houder die aan de motto vast hing. Ze stonden stil en lieten iemand die achter hun stond door. Die had ook een zwaard. " geef alles wat je hebt aan ons en jij en haar blijven ongedeerd." Zei de jongen. Hij glimlachte." Laat me raden. Jij bent de herdershond van deze schapen? Ga weg voor je je bezeerd. Jullie zijn nog veel te jong voor criminaliteit." Antwoordde Blade die zijn katana verdedigend maar laag hield. " O ja, laat haar er buiten. Jullie moeten mij toch hebben?" Zei hij en de jongen zwaaide onhandig met zijn zwaard naar hem. Hij hief bliksemsnel zijn zwaard op en pareerde die aanval. hij sloeg met de platte kant van zijn katana tegen de slaap van de jongen die bewusteloos neerviel. Snel reageerde de rest van de bende door hem op te vangen en weg te slepen naar de andere kant en daarna te verdwijnen in een steeg. " Ik snap niet wat die jongens bezielen? Wat willen ze toch?" Vroeg hij aan Azana. Misschien wist zij hier meer over.

Azana

Azana bloosde lichtjes en zag een jongen hun kant opkomen, nadat Blade iets bij zich had gepakt. Azana stond op, in de aanvalshouding. Blozend hoorde ze aan hoe Blade haar verdedigde. De jongens lachten hem echter uit en Blade viel aan. Algauw verdwenen de jongens met de bewusteloze jongen in hun armen. Toen Blade iets aan haar vroeg, stond ze naast hem en legde ze haar hoofd neer op zijn schouder. 'Ik weet het niet, maar ik vermoed dat ze iets willen doen met me. Iets wat niet bestemd is voor het daglicht,' zei ze en ze sloeg licht blozend haar ogen neer. Ze vertrouwde Blade volledig. De muur was volledig weggezakt. Voor hem dan. Ze sloeg haar arm om Blade's schouder.

Blade had haar verdedigd tegen een hele bende dat ze blijkbaar apprecieerde. Ze had haar hoofd op zijn schouder gelegd."'Ik weet het niet, maar ik vermoed dat ze iets willen doen met me. Iets wat niet bestemd is voor het daglicht." En sloeg licht blozend haar ogen neer. " Wel als ze je nog eens proberen iets aan te doen zien ze het daglicht niet meer." Antwoordde hij en ze sloeg haar armen om hem. Ze vertrouwde hem blijkbaar wel. Niet moeilijk na zo'n gevecht. Hij keek nog rond en ze leken nu echt verdwenen. Hij keek naar haar en zei. " Ze zijn nu weg. Ik denk ook niet dat ze terug gaan komen."

Azana

Azana knikte. Ze was daar wel blij mee. Ze moest zich eigenlijk schamen, om hoe ze hier half om Blade hing, maar gek genoeg vond ze het eerder wel leuk. Ze liet hem los, maar haar hoofd liet ze op zijn schouder. Als zijn vriendin kwam, als hij er een had tenminste, dan zou dat niet echt in de smaak vallen bij haar dat Azana hier zo lag. Maar het voelde zo veilig, bij Blade. Eerst leek hij een soort vader voor haar, maar nu echt zo'n bodyguard. Ze deed haar hoofd weer rechtop en ging zitten. Haar knieën vlogen omhoog en Azana sloeg haar armen eromheen. 'Ik denk als je weet wat ik voel en denk bij jou in de buurt dat je hetzelfde doet met mij als met die jongens,' klonk het blozend.

Azana liet hem weer los maar liet even haar hoofd noch op zijn schouders rusten. daarna ging ze weer echt zitten maar hield ze haar knieën vast." Is er iets?" Vroeg hij. "Ik denk als je weet wat ik voel en denk bij jou in de buurt dat je hetzelfde doet met mij als met die jongens." Zei ze blozend. Hij fronste naar haar. Hij snapte niet echt wat ze bedoelde. "Waarom zou ik je iets aan doen? Je hebt me niets aan gedaan of anders? Dus ik zie daar geen aanleiding voor. Wat heb je op je hart?" Vroeg hij een beetje bezorgd waarom wist hij niet.

[/b]Azana[b]

Azana grinnikte bij Blade's woorden. Misschien moest ze het ook gewoon maar loslaten. Maar hij zou haar wel gek aankijken. Eentje van 39 met eentje van 25. Dat zou raar zijn. Azana keek in Blade's ogen, voelde even een korte steek in haar hart en sprak toen per ongeluk de woorden uit. 'Ik denk dat ik verliefd op je ben.' Azana kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Nu had ze het toch losgelaten bij Blade. Ze was gek. Blade zou haar nu niet meer aardig vinden. Had ze eindelijk iemand die ze kon vertrouwen, bij wie ze de muur los liet zakken, ging ze het verpesten door verliefd te worden.Dat was eigenlijk best stom. Vooral omdat Blade eerder deze avond al had uitgesproken dat hij haar niet genoeg kende om verliefd te zijn .Ze was stom. Echt stom.

Ze grinnikte even. Het duurde even voor ze iets los liet. "Ik denk dat ik verliefd op je ben." Zei ze. Als snel zag hij dat ze het eruit had gegooid zonder dat ze het wou. Hij stond even versteld. Eerst leek ze gek te worden van zijn leeftijd. En nu dit. Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij had het wel gedeeltelijk door omdat ze af en toe begon te blozen maar hij had niet verwacht dat ze echt verliefd op hem was. Hij keek in haar ogen en snapt waarom hij hij haar er zo snel te buiten wou houden bij de aanval van de bende." Ik voel wel iets voor je." Antwoordde hij terug. Een van de bendeleden naderde weer om hun waarschijnlijk af te luisteren. Hij wierp een boze blik naar hem en nam het handvat van zijn katana. De bendelid nam weer de bene zoals hij verwacht had.

Azana

Azana luisterde naar Blade's worden, tegelijk oplettend naar de jongen die dichterbij durfde te komen. Onmiddellijk keek Azana de jongen aan. Blade ook. De jongen nam de benen. Met een tevreden gezicht keek Azana Blade aan. Hij voelde ook iets voor haar... Azana probeerde zichzelf in te tomen, zichzelf in te houden voor wat ze wou doen, maar het kon al niet meer. Haar gevoel negeerde haar hersens, zoals gewoonlijk, zoals de seinen wouden, dat negeerden die en Azana stond op. Ze liep naar Blade. Het volgende moment was haar mond op zijn mond gedrukt en haar armen om zijn hals geslagen. Wat deed ze in godsnaam? Ja, oké, ze zoende hem. Ze zoende Blade....

Blade zag haar opstaan en naar hem wandelen tot ze voor hem stond. Ze plotseling zoende de hem. Hij deed even zijn ogen dicht en toen weer open. Hij snapte er even niets van maar toch voelde het goed. Hij zij niets maar liet zijn armen op haar schouders rusten. Hij was verbaasd dat ze hem zoende. Hij had het niet verwacht. Ze deed het gewoon. Hij Zag dat ze wel onbevreesd was en niet bang iets te ondernemen. Maar dit... Dit had hij nu ook niet verwacht. Maar eerlijk gezegd... Had hij er niets op tegen. Hij keek even wegen en zette even alles op een rijtje. Hij wist niet wat hij moest zeggen. Wat kon hij daar op zeggen.

Azana

Azana keek niet onzeker meer. Ze leek het ook niet meer eens te zijn. Ze was gewoon niet bang aangelegd. En ze wou Blade zoenen. Blade had er blijkbaar niks op tegen, anders had die haar wel van zich afgeduwd. Dan had ze een blauwtje gelopen. Nu voelde het gewoon goed. Ook al was het misschien fout. Hij was van de N.C.S. Als die groep erachter kwam, dan zou zij misschien wel is een gevaar vormen. Voor zowel Blade als voor zichzelf. Tenslotte was deze man bijna veertig. Veel te oud, niet? Toch trok haar mond zich weer naar hem toe en haar tong rolde zelfs in zijn mond. Dit was erg! En het ergste was, dat ze het ook nog is leuk vond, ook al leek het zo vet fout.