Niko liep stilletjes tussen de bosjes en letten goed op zijn eigen bewegingen en op zijn omgeving. Hij Had goed naar Daois advies geluisterd en wou better worden met jagen en slopen. hij liep rusitge door, sinds hij gebeten was hij een stuk gelukkiger hij kon niet zeggen of echt een duidelijke reden geven waarom. Maar hij voelde zich sterker, Krachtiger en onafhankerlijkere. Natuurlijke moet hij nog heel veel oefen met jagen om net zo goed als Daoi te worden. Misschien met wat geluk werd ik nog beter dan haar. Niko grinnikte zachtjes bij die gedachten, dat zou wel stoer zijn. Maar zolang hij zijn prooi ving en het dode had hij zijnc plicht weer gedaan en zijn groep weer voedsel. Rustige sloop Niko verder, hij had vandaag nog geen prooi gezien. Niet dat het echt nodige was ze hadden nog voldoende voedsel. Maar het was winter, en als hij nog een prooi kon vangen. Zo dat toch weer wat extra zijn voor de groep. Niko stapte af en toe nog wel eens op een takje maar het werd steeds minder. Niko besloot even een pauze te nemen en hoorde dicht bij een rivier stromen. Rusitge kwam Niko uit de bosjes en zag de rivier recht voor hem stromen. Hij had wel dorst, Niko liep het koude water langzaam in en bleef met zijn vier poten midden in de rivier staan en lepelede met zijn tong wat water naar binnen. Ineens hoorde hij wat geritsel en voetstappen. Die redelijke vlakbij waren, Niko keek met een behoedzame blik rond en grommde laag.