killing people 2

'Daphne,' galmde door daphne's hooft 'grace!grace!' riep ze maar grace zou haar niet horen 'Doe je ogen eens open!'zei grace. Daphne kwam bij 'grace? ben jij daar wat is er gebeurt' vroeg daphne ze wou opstaan maar het lukten niet. 'grace wil je me die zak uit de wapen kamer aan geven alsjeblieft' vroeg daphne aan grace haar benen deden het niet

'Grace?' Daphne klonk verdwaasd. Grace keek haar even bezorgd aan. 'Grace, wil je me die zak uit de wapenkamer even aangeven alsjeblieft?' Daphne leek nog te zwak om zelf wat te doen. 'Natuurlijk,' antwoordde Grace, die meteen opstond. Ze zocht even naar de zak, en vond hem snel. Wat zou erin zitten? 'Hoe voel je je, Daphne? Hij heeft flink op je geschoten,' vroeg Grace, haar blik neutraal gericht op Daphne. Ze hoopte dat Daphne er niets ernstigs aan over zou houden; het verlies van vampiers was sinds de komst van Falco hoog opgelopen.

'Natuurlijk,' antwoordde Grace. grace liep weg om hem te pakken. 'Hoe voel je je, Daphne? Hij heeft flink op je geschoten,' vroeg Grace . 'ja het gaat wel het is de 6 maan van dit jaar en zoals je weet ben ik dan zwak' daphne deet de zak open ze haalde er een grote rugzak uit er zaten hieper moderne wapens in die we nog niet haden veder haalde ze er een lange breede doos met een rode strik erom uit 'hier een kado' zei daphne tegen grace. het was een super scherpe bijl met een draag hoes erbij maar dat wist grace natuurlijk niet 'en hier dit is de allernieuwste tegnelogie' zei daphne tegen grace en gaf het aan grace zelf dook ze met haar hooft in de zak en kwam met een bloed mond naar boven 'wat vind je' vroeg daphne aan grace

'Ja, het gaat wel, maar zoals je weet is het de zesde maan van dit jaar..' Grace knikte. Daarna haalde Daphne de zak open. Er zaten hypermoderne wapens in. Grace keek er even bewonderend naar. Ook volgde er een lange doos met een strik. 'Hier, een kado.' Grace nam het verbaasd aan. Had Daphne voor háár een cadeau gehaald? Ze trok de strik er zorgvuldig vanaf. Het deksel onthulde de verrassing. Grace hapte bijna naar adem In de doos zat een gloednieuwe bijl! Eerbiedig nam ze het eruit. 'Daphne.. bedankt. Het is prachtig. Maar dit kan ik toch niet aannemen.' Met iets van spijt legde ze de bijl terug in de doos. 'Maar het is echt lief.' Daphne had een bloedmond. 'wat vind je?' Grace wilde haar niet beledigen, maar zo aardig was ze helemaal niet.

'Daphne.. bedankt. Het is prachtig. Maar dit kan ik toch niet aannemen.' zei grace. 'dat kan je wel grace ik gebreuk geen bijl en hij is gloed nieuw dus ik wil niet dat de leerlingen enzo hem gebruiken plus jou naam staat erin gegraveerd dus hij is speciaal voor jou gemaakt en derest van de wapens op twee na' daphne pakte twee lange messen en een soort rug hoeder ervoor 'zo de rest is voor de wapen kamer ze zijn nieuw maar die mogen ze gebruiken' ze keek naar grace ''Maar het is echt lief.'zei grace maar ze zag in haar ogen dat ze het niet aan kon nemen 'grace voor mij voel jij als een soort zus tegen jou kan ik alles vertellen en jij verdient dit' zei daphne terwijl ze grace vol bewondering aan keek

Daphne stond erop dat ze het aannam. 'De leerlingen mogen dat toch niet gebruiken, hij is speciaal voor jou.' Grace zuchtte met een glimlach. 'De rest is voor de wapenkamer, die zijn nieuw, maar mogen ze best gebruiken.' Daphne had er echt haar best op gedaan. Grace deed de bijl weer in de hoes en in de doos. 'Ik zal hem naar mijn kamers brengen,' beloofde Grace. 'Heel erg bedankt Daphne, dat je aan me gedacht hebt.' Grace vroeg zich af hoe het kon dat iemand haar aardig vond. 'Grace, voor mij voel jij als een soort zus. Tegen jou kan ik alles vertellen en jij verdient dit,' zei Daphne. In haar ogen leek wel een vonkje bewondering te glinsteren. Grace knikte met een glimlach van erkenning en dankbaarheid. Blijkbaar had ze toch íéts goed gedaan als leider. Gelukkig.

'Ik zal hem naar mijn kamers brengen,' beloofde Grace. 'Heel erg bedankt Daphne, dat je aan me gedacht hebt.' zei Grace. Daphne boog eerbiedig haar hoofd. daphne ging weer met haar hoofd in de zak en nam een slok bloed van het lijk. 'o wat onbeleeft wil jij ook?'vroeg daphne terwijl ze een arm liet zien. 'het is vers net gehaald' zei daphne

Grace schudde haar hoofd op Daphne's aanbod. 'Nee, dankje, ik heb geen dorst. Net al wat gehad,' verontschuldigde ze zich. Van teveel bloed werd ze misselijk. Grace keek even naar Daphne. 'Hoe vaak ga je eigenlijk naar het dorp? Ik vroeg me af of het niet op gaat vallen dat er mensen verdwijnen.' Ze wilde geen aanklacht doen, maar als het teveel op zou gaan vallen, werden alle vampiers in gevaar gebracht. En dat moest zij als leider nu net voorkomen. Daphne had een grote bloeddorst, en dat kon je haar ook niet kwalijk nemen, maar af en toe zorgde het voor problemen. Grace hoopte dat dit een stel onbelangrijke mensen was. Ook hangjongeren werden nooit gemist.

'Nee, dankje, ik heb geen dorst. Net al wat gehad,' zei grace op haar aanbod. 'oke' antwoorde daphne en gooide de arm terug in de zak. 'Hoe vaak ga je eigenlijk naar het dorp? Ik vroeg me af of het niet op gaat vallen dat er mensen verdwijnen.' vroeg grace. 'Dat is verschillend maar er zitten ook veel jongeren die neem ik vaak mee die worden niet gouw gemist' antwoorden daphne.

'Dat is verschillend, maar meestal neem ik jongeren mee, die worden niet snel gemist,' antwoordde Daphne. Grace knikte. 'Waarom was die jongen je trouwens gevolgd? Volgens mij wist hij nog niet zoveel van het leven buiten de steden. Het is erg dom van hem om zomaar Deathdealer's Castle binnen te dringen.' Grace dacht even na, had hij het geweten? Hij had duidelijk niet geweten dat zij de leider was van de Deathdealer's. Nou, dat wist hij nu dan. Je bent nooit te oud om te leren, toch? Hoewel hij er nog erg jong uitzag, en hij was volbloed mens. Toch goed bewapend.. waarschijnlijk van de N.C.S. Werd het een gewoonte op hen terrein rond te hangen? Dat moest ze in de gaten houden.

'Waarom was die jongen je trouwens gevolgd? Volgens mij wist hij nog niet zoveel van het leven buiten de steden. Het is erg dom van hem om zomaar Deathdealer's Castle binnen te dringen.' vroeg Grace. 'geen idee hij is gewoon dom geweest en hij had geluk dat het de zesde maan was' antwoorde daphne. 'maar wat ga je hier mee doen grace?' vroeg daphne aan grace

'Geen idee, hij is gewoon dom geweest.' Grace knikte en haalde haar schouders toen maar op. Het was zijn eigen schuld geweest. 'Ik heb hem een lesje geleerd; hij zal niet zomaar terugkomen hier.' Grace dacht even na, maar Vincent had berust in zijn verlies en had het kasteel direct verlaten. De boodschap was duidelijk en hard aangekomen, maar hij had hem begrepen. Voor zijn eigen lot. 'Ik denk dat ik wat meer wachten op ons terrein ga zetten. Het is onacceptabel dat mensen zomaar dit kasteel binnendringen,' bedacht Grace, een note-to-self makend. Nu moest ze nog vampiers uitzoeken.. de meesten hadden daar geen zin in.