Even wat drinken...

Lola

Vincent keek liefdevol naar Lola en zij terug. 'Zullen we iets gaan doen samen?', vroeg hij toen en Lola knikte. Maar wat? Lola dacht even na. Wat zouden ze samen kunnen gaan doen? 'Heb jij een idee wat we kunnen gaan doen?', vroeg Lola en ze keek hem aan, terwijl haar arme zich om zijn hals plaatste. Vincent had blijkbaar een liefde voor haar en haar haren. Lola was ook altijd trots geweest op die bruine haren. Ze bleven altijd lekker glad en het zorgde er een beetje voor dat je nooit dacht dat zij een weerwolf zou zijn. Omdat Lola weerwolf was, zou Vincent het nu wel lekker warm moeten hebben. In tegenstelling tot een vampier was haar lichaamswarmte vele groter. Voor Vincent eenmaal kon antwoorden, drukte Lola nog een kus op zijn mond. Ze was erg verliefd geworden op deze jongen. Ze keek om naar Moonshade. Ze was haar een beetje vergeten. Lola ging na Vincent's antwoord even naar Moonshade. 'Sorry dat ik je moet onderbreken. Ik ga met Vincent mee, vandaag. Nou, tot nog is', zei Lola terwijl ze Moonshade een korte aai over haar wang gaf. Lola ging terug naast Vincent staan.

'Heb jij een idee wat we kunnen gaan doen?' Vroe Lola, Vincent haalde zijn schouders op. Hij had geen idee van wat ze kunden gaan doen. Lola gaf hem nog een kus, op zijn mond en daarna keek ze naar die witte wolf. Ze was lekker warm, Ben ik nou echt verliefd op een weerwolf, dacht Vincent. Liefdevol keek hij haar aan. En toen naar de witte wolf die was hij eigenlijke vergeten. 'Sorry dat ik je moet onderbreken. Ik ga met Vincent mee, vandaag. Nou, tot nog is' Zei Lola en aaide haar over haar kop. Vincent was naast zijn jeep gaan staan. Hij voelde zich nog wat ongemakkelijk maar het voelde toch goed aan. Vincent keek weer naar Lola en wachten op haar antwoord. Vincent wou graag wat tijd met haar door brengen en het maakte hem niet uit waar ze naartoe gingen.

Lola

Lola keek Vincent rustig aan en gaf hem nog een zoen. Ze wist dat als ze nu doorging, ze dadelijk weer aan hem geplakt zou zijn, wat niet haar bedoeling was. Lola keek even twijfelend voor zich uit. Toen wist ze het opeens! 'Laten we naar mijn huis gaan. Ik heb er een midden in de bossen', zei Lola en ze sprong al in de jeep, klaar om Vincent de weg te wijzen. 'Of wil je er te voet naartoe gaan?', vroeg ze terwijl ze de jeep weer uitging en hem vragend aankeek. Haar blauwe ogen keken in de zijne en ze glimlachte. Dan kon Vincent haar ook meteen wat beter leren kennen. Ze zou dan avondeten kunnen maken en misschien wou hij bij haar blijven slapen. Alhoewel, misschien vond hij het wel stinken, dus die kans kon wel is klein zijn.

Lola keek rustig naar hem en ze gaf hem nog een zoen. Vincent grinnikte en Lola keek even twijfend voor zich uit. 'Laten we naar mijn huis gaan. Ik heb er een midden in de bossen' Zei ze en sprong meteen de jeep in. Ze stapte vrijwel daarna meteen weer uit en vroeg toen. 'Of wil je er te voet naartoe gaan?' Lola keek Vincent vragend aan. Ze glimlachte, Vincent bedacht zich even maar vond het wel een goed idee. En was wel benieuwd hoe haar huis er uit zag. 'Laten we lopen. Ik zou graag je huis willen zien.' Vincent liep naar Lola toe en pakte wat verlegen haar hand. Hij wist nooit hoe hij zich echt moest gedragen bij meiden. Dat had hij helaas niet gehad op de trianing. Hij straalde nog eens door haar haren die zo lekker zacht waren en gaf haar nog een kleine kus op haar wang. Vincent voelde zich steeds verleger worden en keek naar de grond. Hij had zo gevoeld zijn hoofd ook langzaam rood werd.

Lola

'Laten we lopen. Ik zou graag je huis willen zien', zei Vincent en Lola glimachte. Vincent, die verlegen haar hand pakte, wat niet bij hem paste, dat verlegen, glimlachte naar haar en Lola glimlachte terug. Ze kreeg een kus op haar wang en Lola genoot van de aandacht die ze kreeg van Vincent. Vincent keek naar de grond. Hij was blijkbaar verlegen en zijn hoofd was rood. Lola liep samen, hand in hand, met Vincent naar haar huis toe. Toen ze aankwamen, opende ze de deur. Het was redelijk groot en het zag er krakerig uit, alhoewel het er prima vanbinnen was. 'Nou, dit is het zo'n beetje. Let niet op de stank. Weerwolven hè', zei Lola met een beschaamde grijns. Ze legde uit waar alles was. In de woonkamer sloeg ze haar armen om zijn hals en zoende hem. Haar tong gleed zijn mond in.

Samen liepen ze hand in hand naar haar huis toe. Nou huis het was eigenlijk een verlaten kraakpand. Lola opende de deuer en het rook er muf en raar naar hond. Toen Vincent binnen stapte kwam er een grijnsje op zijn gezicht. Het was een groote ruimte, maar het was zo versleten en krakerig. Echt een kraakpand woning, niet dat hij het erg vond. Lola legde uit waar alles was en Vincent het zwijgend geluisternd. 'Nou, dit is het zo'n beetje. Let niet op de stank. Weerwolven hè', zei Lola met een beschaamde grijns, Vincentt keek haar met een glimlach aan. 'Het is mooi hoor lolá.' En hij meende het echt. Nou voor een weerwolf woning dan. IN de woonkamer sloeg ze haar armen om Vincents hals en begon ze te zoen. Vincent speelde met haar tond en duwde haar de bank op.

Lola

Er werd met haar tong gespeeld en ze werd de bank opgeduwd. Lola kreunde een beetje tijdens het zoenen, wat eigenlijk normaal was voor haar doen. Ze vond het erg fijn, dus daarmee. Ze streelde zijn rug terwijl de zoen verder ging. Haar ogen waren gesloten en ze vond dit moment heerlijk. De bank was gelukkig ruim genoeg voor hun twee. Terwijl Lola zijn rug streelde, zoende ze innig verder. Met af en toe gekreun, ging de zoen heel er goed, voor Lola dan. Ze hield even een pauze om adem te halen en te glimlachen. 'Je bent echt heel erg lief. En gespierd', zei ze terwijl ze haar handen even over zijn borstkas liet gaan. Ze zoende hem opnieuw, hield toen weer op en glimlachte.

Moonshade had staan kijken tot een bepaald punt, op een gegeven moment ging ze maar weg dit was iets voor Blizzardpelt iets wat haar niet aan ging ze zou haar er later wel over spreken. moonshade draaide zich om en ze rende door het bos trug naar huis naar haar warme nest.

(sorry- sorry zo ontzettend weinig inspiratie!!, en ik heb het niet erg meer gevolgd XD)

(OOO leuke meid:) )

Vincent begon steeds heftiger met haar te zoenen en Lola streeld met haar hand over zijn rug. Dit was goed fout maar het voelde zo lekker en goed. Vincent hoorde het gekreun van lola en dat maakte hem ook wat opgewonden. De bank was gelukkige ruim genoeg voor twee vrijdende mensen, nou mens en weerwolf. Vincent wilde haar en Lola wou hem. Toen er even een korte pauze veil om op adem te komen glimlachte hij breed naar Lola. 'Je bent echt heel erg lief. En gespierd' zei ze met een warme en leifdevolle stem. Ze liet haar handen over zijn borstkas gaan en zoende weer even kort. Vincent keek haar met een warme blik aan. 'Jij bent beeldschoon en lief.' Vincent streeld haar langzam over haar rug en door haar haren. en begon toen weer met tongzoenen.

Lola

'Jij bent beeldschoon en lief', zei Vincent en Lola zoende hem. Zijn streling ging als een huivering door haar heen. Hij streelde over haar rug en door haar haren. Ze begonnen weer met tongzoenen en Lola vond het heerlijk. Ze genoot echt van Vincent. Dit was o zo fout, maar voelde o zo goed. Vincent was een mens en zij een weerwolf. Dat paste eigenlijk niet bij elkaar, maar Lola ging toch door met wat ze deed. Lola sloeg haar armen om Vincent heen en zoende verder. Nu hadden ze de kans nog. Als Vincent weg zou moeten voor zijn job, zou Lola hem lang moeten missen. 'Onthoud dat je altijd hier mag komen rusten als je wilt. Je bent altijd bij mij en ik bescherm je hoe dan ook', zei Lola tussen een pauze door. Ze wreef zachtjes over Vincent's rug.

Vincent kreeg steeds een warm gevoel van binnen als haar lippen de zijne raakte of hij haar hand voeld die over zijn rug of borst ging. Vincent voelde hoe Lola haar armen weer om hem heen sloeg. Vincent genoot van lola. En streelde haar zachtjes over haar rug. 'Onthoud dat je altijd hier mag komen rusten als je wilt. Je bent altijd bij mij en ik bescherm je hoe dan ook' Zei Lola toen er weer een korte pauze veil. Ze wreef zachtjes over zijn rug, Vincent knikte alleen, dat was een fijne gedachten. Vincent sloot zijn ogen en genoot van de warmte van Lolas lichaam. Zou hij een stap verder gaan maar schudde even zijn kop. Nee dat ging nog te ver. Vincent tilde zijn hoog wat omhoog en bracht die dichterbij die van Lola. En fluisterde zachtjes in ahaar oor. 'Ik zal er altijd voor je zijn Lola. En zal je beschermen ook al kost het me eigen leven.' Vincent opende zijn ogen weer en keek in de blauwe ogen van Lola. Dit was voor hem zijn eerste echte liefde en het leek voor hem of ze de ware voor hem was.

Lola

Vincent sloot zijn ogen en Lola vond het leuk om naar hem te kijken. 'Ik zal er altijd voor je zijn Lola. En zal je beschermen ook al kost het me eigen leven', zei Vincent en Lola keek hem lief aan. Zijn ogen keken in de hare. Lola sprong op. 'Ik kan wat koken. Als je zin hebt kunnen we na het eten samen een film kijken', zei Lola terwijl ze naar de keuken wandelde. Ze hoestte van rook die te ruiken was. Ze had het gisteren nog niet goed opgeruimd. 'Let niet op de stank. Een gerecht ging mis en de boel stond in de fik. Gelukkig heb ik het kunnen blussen', lachte Lola. 'Is zien... Ik kan spaghetti maken als je dat lekker vindt', zei Lola terwijl ze een licht aandeed en de ingrediënten pakte voor de spaghetti. 'En als je wilt mag je straks blijven slapen', zei Lola glimlachend. 'Ik heb eenpersoonsbed, maar een een tweepersoonsbed. Wat je blieft, doe ik', zei Lola en ze keek hem aan terwijl ze vragend een pot saus omhoog hield en naar hem knipoogde.

Lola sprong op en vroeg wat hij wou eten en stelde voor om daarna een film te keken. Dat leek hem wel leuk maar er kwamen gelijk ook een paar vragen bij hem op. Vincnet liep haar achterna naar de keuken en blijf in de deur opening staan. Lola stelde voor om spaghetti te maken, dat was een van zijn lievelings eten. 'Ja lekker.' Zei hij vrolijke, Lola pakte alvast de spullen die ze nodige had en lola vertelde vrolijke verder dat hij mocht blijven slapen. Ze heild en pot spagghetti saus omhoog. Vincent onving haar knipoog en hij grijnsde onduegend terug. Vincent keek in de deur opening toe hij ze alles klaar maakte en liep langzaam naar haar toe en ging achter haar staan en streelde haar armen en keek liefdevol langs haar schouder hoe ze bezig was.

Lola

Lola zag Vincent ondeugend terug grijnzen en lachend begon ze te koken. Ze zette het vuur op, pakte de tot nu toe nog stevige spaghetti stokjes uit de verpakking en deed die in de pot. Ze zette de pot op het vuur en pakte een pan. Ze zette de pan neer en deed boter in de pan. Ze voelde een streling over haar armen en ze giechelde even kort. Ze deed het vuur aan. Ze draaide zich om, sloeg haar handen om Vincent's hals en gaf hem een kus. 'Nog wel een kwartier of een halfuurtje wachten. Dan is het eten lekker', zei ze en ze ging met haar mond langs zijn kaaklijn. Ze draaide zich weer om en ging heen en weer met de pan. Ze deed de saus erin en roerde een beetje rond. 'Zo. Nu nog even wachten tot de saus mooi dik is', zei Lola en ze draaide zich weer om naar Vincent. Ze begon hem te zoenen en te strelen.

Lola begon met koken, ze geihcelde even kort en draaide zich om en sloeg haar handen om Vincent heen. Vincent sloeg zijn handen ook om haar lachem heen en kusde hem weer. en ging met haar tong langs zijn kaaklijn. Grinnikte likte Vincent even aan haar oor. Lola draaide zich weer om en ging even heen en weer met de pan en deed de sus er in en roerde een beetje rond. Daarna draaide ze zich weer om en begon hem te strelen en te zoenen. Vincent streelde haar lichaam en ging met een ander hand door haar haren en langs haar gezicht. Met zijn tong speelde hij met de hare. Hij had alleen nog maar oog voor haar.

Lola

Lola voelde korte strelingen waarvan kippenvel zich plaatste op haar lichaam. Dat had ze vandaag vaker gekregen als Vincent haar aanraakte. Een hand van Vincent ging door haar haren en Lola bedacht grijnzend hoe Vincent gefascineerd naar haar lange bruine haren had staan kijken. Ze voelde zijn tong over de hare. Ze kuste hem innig terug. Zoals ze ook al vaker had gedaan vandaag, kreunde ze soms lichtelijk. Lola liet hem los en haar mond liet de zijne ook los. 'Sorry. Dadelijk brandt de boel hier nog', zei Lola lachend en ze begon door de saus te roeren en checkte of de spaghetti goed kookte. Ze draaide haar kookwekker op vijf minuten. Ze pakte een lepeltje en testte of het al lekker smaakte. Dat deed het, maar Lola liet voor de zekerheid het vuur nog even opstaan. Ze kietelde Vincent in zijn zij, terwijl ze zich weer had omgedraaid. Haar lange nagels porde in zijn zij.

Ze zoende weer vurige en innige, wat ze al vaker hadden gedaan vandaag. Het gevoel die Lola al vaker voor hem had veroorzaakt kwam weer terug en de zachte strelingen maakte hem warm van binnen. haar tong ging over de zijnen en Vincent speelde er vurige mee. Lola liet hem na een tijd weer los en stopte met zoenen en zei met een glimlach. 'Sorry. Dadelijk brandt de boel hier nog.' Met smekende ogen keek Vincent naar haar. Maar hij moest zich inhouden, hoe vervelend het voor hem was. Vincent giechelde toen ze hem zachtjes in zijn zij kietelde. Vincent haalde nog eens zijn hand door haar haren die hij zo betoverd mooi en zacht vond en ging alvast de tafel dekken. Het was even zoeken maar al snel had hij twee borden en bestek gevonden. Met een glimlach keek hij naar Lola. Het voelde fijn om een leuke vriendin te hebben, en dat het een weerwolf was maakte hem niet uit. Vincent ging rustige aan tafel zitten en keek naar Lola die bezig was met het eten.

Lola

Lola was bezig met de laatste minuten koken toen Vincent's handen door haar haren gingen. Lola giechelde. Ze lachte lief. Lola hoorde Vincent bezig en vroeg zich af waar hij toch mee bezig was. Ze strekte haar lichaam en zag dat de tafel gedekt was en dat Vincent aan tafel zat. Ze glimlachte. Hij was echt heel erg lief! Lola zette het vuur af. Ze liet het water voorzichtig uit de pot gaan. Ze pakte de pot en de pan tegelijk en zette die neer op de tafel. Ze snelde terug naar de keuken en zette te ventilator af. Ze ging aan tafel zitten en glimlachte, terwijl ze iets voor zichzelf opschepte en wachtte tot Vincent ook iets had. 'Smakelijk', zei ze en ze begon rustig te eten, maar je kon zien dat haar iets dwars zat. 'Vincent, kom je door je relatie met mij niet in de problemen met je baan?', vroeg Lola en ze keek met een bange blik naar hem.

Vincent keek rustige toe hoe Lola de laatste dingen deed. Ze zetten de pan en pot op tafel en ging terug naar de keuken om de ventilator uit te zetten. Vincent had ondertussen voor zichzelf op geschept en wachten tot Lola ook weer terug was en ook voorzichzelf had op geschept. Smakkelijk zei ze nog en begon rustige te eten. Vincent glimlachte en begon ook rustige te eten. Opeens vroeg Lola iets en Vincent keek eerst wat verbaast op en glimlachte daarna even. 'Maak je daar maar geen zorgen om zolang ze niks weten is er niks aan de hand.' Vincent glimlachte naar haar en ging toen van zijn plekje af en ging op zijn knieen naast haar zitten en streelde haar. Om Lola gerust te stellen, Vincent had de bange blik gezien van haar. Maar ze had niks te vrezen nog niet.

Lola

'Maak je daar geen zorgen om zolang ze niks weten is er niks aan de hand', zei Vincent en Lola keek hem bang aan. En wat als ze wèl iets wisten? Vincent kwam naast haar zitten, of ja, geknield eigenlijk en hij glimlachte. Hij streelde haar en Lola werd iets gerustgesteld. 'En wat nu als ze het wel merken? Als je mij tegenkomt en ze zien het, moet je me dan vermoorden? N.C.S zijn toch van die gasten die weerwolven zomaar voor hun kop knallen?', vroeg Lola, nu helemaal in paniek. Als, als, ALS, Vincent ontdekt zou worden met haar, zou hij zelf misschien vermoord worden. En Lola wou Vincent nog lang niet kwijt. Nooit eigenlijk. Waarom was alles toch zo moeilijk? Waarom maakte iedereen het zo moeilijk? En waarom bleef Vincent onder alles toch zo rustig?

Lola leek eerste gerustgesteld maar zei vroeg daarna helemaal in paniek. 'En wat nu als ze het wel merken? Als je mij tegenkomt en ze zien het, moet je me dan vermoorden? N.C.S zijn toch van die gasten die weerwolven zomaar voor hun kop knallen?' Vincent keek even naar de grond, dat wist hij niet. Maar de gevolgen konden wel zwaar voor hem zijn. Hij kon er ook moeilijk een antwoord op geven. ‘Lola, Ik kan daar eerlijk geen antwoord op geven. Maar ik zal jou nooit pijn doen.’ Vincent keek naar het paniekerige gezicht van Lola en streelde zachtjes haar gezicht. ‘Lola, je kan er beter niet aan denken nou, laten we gewoon kijken wat er komt en gebeurt. We kennen elkaar pas net, maar toch voel ik met gelukkige bij jou.’ Vincent stond langzaam op en gaf haar een sussende kus op haar wang. En ging toen weer terug op zijn plek zitten en keek met een bemoedigde glimlach naar Lola. Diep van binnen was hij niet ze bang als haar als het fout ging en wat er ging gebeuren maar hij wou er nog niet aan denken. Vooral nou niet, ze was mooi en lief. En Vincent wou zich alleen nog even op de leuke dingen kijken. ‘Lola van binnen ben ik net zo bang als jou.’

Lola

'Lola, ik kan daar eerlijk geen antwoord op geven', zei Vincent en tranen stroomden over Lola's wangen, maar ze knikte dapper. Haar gezicht werd gestreeld en Lola keek Vincent diep in zijn ogen aan. . ‘Lola, je kan er beter niet aan denken nou, laten we gewoon kijken wat er komt en gebeurt. We kennen elkaar pas net, maar toch voel ik met gelukkige bij jou', zei Vincent en Lola grinnikte even. 'Je hebt vast gelijk', zei ze terwijl ze hem een kus gaf. Ze kreeg een kus op haar wang. Hij ging terug zitten en Lola beantwoordde zijn glimlach. Ze at toen peinzend verder. Ze was gelukkig bijna klaar, want ze had nu dus echt geen trek meer. 'Lola, vanbinnen ben ik net zo bang als jou', zei Vincent en Lola keek hem glimlachend aan. Na een tijdje was ze klaar en ze legde haar bestek neer. 'Nou, laat de avond op de bank maar beginnen! Oh ja, eerst nog afwassen', grijnsde ze. 'Die doe ik wel. Jij hebt veel gewerkt vandaag, dus mag jij lekker op de bank liggen. In het linkse kastje ligt een dekentje. Ik doe de afwas en kom dan naar je toe', maakte Lola de planning alvast en ze grijnsde even. Toen wachtte ze geduldig tot Vincent klaar was.

Lola leek gerust gesteld na wat Vincent tegen haar had gezegt. Ze at wat peinzend verder, er kwam al weer een glimlach van af. Vincent had zijn buik wel vol gegeten en keek tevreden naar Lola. 'Nou, laat de avond op de bank maar beginnen! Oh ja, eerst nog afwassen', grijnsde ze, Vincent kon het niet helpen en grijnsde breed terug. Hij had een vage vermoeden wat ze van plan was. Vincent wou opstaan om haar te helpen met de afwas. Maar lola zei dat dat niet hoefde, Vincent was eigenwijs en hielp toch even mee en ging daarna lang uit op de bank liggen en keek ondeugend naar Lola die met zijn rug naar hem toe stond terwijl ze de laatste afwas weg werkte. Lola had net zoals hem een grote grijns op haar gezicht. Ze hadden allebei het zelfde in gedachten. Vincent ging zitten toen Lola ook op de bank kwam en begon zachtjes haar lichaam en armen te strelen. En haar zachtjes in haar nekt te zoenen, het voelde geweldige en keek even uitdagen naar Lola en zoende haar toen hevige op haar mond en begon weer hevige met haar tong te spelen. Vincent was helemaal warm van binnen, Lola maakte hem helemaal wild van binnen.

Lola

Ondanks dat Lola had gezegd dat Vincent niet mee hoefde te helpen, deed hij dat toch en Lola was daar wel blij mee. Ze had al de hele tijd een grijns op haar gezicht. Vanavond ging het leuk worden! Lola keek naar Vincent en draaide zich toen weer gauw om. De laatste afwas was binnen een paar minuten verwerkt en Lola kwam op de bank. Vincent zoende haar in haar nek en Lola giechelde. Vincent keek haar uitdagend aan. Lola grijnsde breed terug en duwde hem omver. Ze werd hevig op haar mond gezoend en haar tong leek wel een ventilator. Lola viel languit op de bank en trok Vincent op zich, terwijl ze Vincent's arm streelde. Ze streelde ook zijn gezicht. Ze liet even zijn mond los. 'Hmm.. Wild beest', lachte ze naar Vincent.

Lola had een brede grijns op haar gezicht, Lola draaide zich even om terwijl zede laatste afwas deed. En kwam daarna naast hem op de bank zitten, Lola duwde hem omver en streelde zijn armen en gezicht terwijl zij hevige aan het zoenen waren. Lola veil languit op de bank en Vincent voelde hoe Lola zich boven op haar trok. Ze was sterk voor een meid, maar ze was ook geen gewone meid. Vincent had een uitdagende blik en een plezierige fonkeling in zij ogen. Lola liet even zijn mond los en Vincent legde zijn hoofd op haar buik en grinnikte. 'Hmm… Wild beest.' Hoorde hij Lola zeggen, Vincent tilde zijn hoofd op en keek haar plezierige aan. Vincent bracht zijn hoofd naar haar oor en fluisterde plagerige, ‘Ik dacht dat weerwolven dat wel leuk vonden.’ Vincent likte toen speels over haar wang en masseerde zachtjes met zijn handen haar borsten. En begon weer met tongzoenen.