search and destroy

Elk ritselend blaadje verborg tegenwoordig een vijand. Daoi kon het weten. Zij liep aanvankelijk voor de rest, Swiftstep was wat afgezakt naar de achterhoede. De bloedzuigers hadden toch meer krijgers dan ze gedacht had. Vaag hoorde ze Taylor wat vragen over de machine. Het kon haar niets schelen. Kapot was kapot, dan kon het ding niets meer en hadden ze er ook niets meer aan. Praktische denkwijze, die haar al vele malen het leven gered had. Toen ze, door Blades aanwijzingen, uiteindelijk de oude basis bereikt hadden, lagen er zeker vijftien vampiers op de grond. Geveld door messen, zwaarden of tanden. Blade klom op de muur en zorgde dat alles clear werd in de basis. Blijkbaar hadden ze geen aanval verwacht; zwaar onderbemand. Daoi wachtte beneden. Swiftstep was nog wat achtergebleven, om op naderend gevaar te letten. De deur zwaaide plots open. Binnen, naar binnen. Daoi stapte snel naar binnen. 'Ik blijf hier,' gromde Swiftstep. 'Het zou wat zijn als jullie naar buiten komen en dan opeens een leger voor de deur vinden.' Daoi knikte. 'Succes, Swiftstep,' gromde ze terug, hopend dat hij het zou overleven. Toen keek ze naar Taylor. 'Tijd voor onze eenmalige samenwerking,' grijnsde ze.

Taylor hoorde de uitleg die niet erg veel inhielt, maar ze haalde haar schouders op. Toen ze de basis hadden berijkt klom Blade over de muur en maakte de deur los nadat hij de wachten had opgeruimt. Swiftstep bleef achter en ze knikte op beide zinnen die daarna gesproken werden. Haar valse grijns was terug toen ze Daoi's woorden hoorde en ze liepen naar binnen. 'Vreemd het is hier te leeg!' fluisterde Taylor en keek rond. 'Blade waar is dat ding, misschien hebben ze er blauwdrukken van en is het slopen van dat ding niet zo'n goed idee als ze die papieren nog hebben.' voegde Taylor op fluistertoon eraan toe en ze liep behoedzaam verder.

"Blade waar is dat ding, misschien hebben ze er blauwdrukken van en is het slopen van dat ding niet zo'n goed idee als ze die papieren nog hebben." Zei Taylor op een fluistertoon. "Als de ingenieurs dood zijn wel. En ik denk ook dat ze dood zijn. Niemand heeft de aanval op dit gebouw overleefd." Antwoordde hij op een fluistertoon. Hij stak zijn messen weg en nam zijn Glock. Hij installeerde op al zijn wapens een demper en zette zijn Glock op semi. Hij keek op zijn digitale map op zijn horloge en volgde de veiligste route naar de machine. Hij doodde een paar bewakers met een schot die in de weg zatten en verstopte die voor de andere vampiers die er toevallig op zouden kunnen botsen. Hij deed de laatste deur open en zag een paar vampiers met de blauwdrukken in hun handen bezig de machine te herbouwen. Hij zag een vampier licht gewapend met een maar zwaar gewapende vampiers naast hem toe te kijken hoe de rest het werk deed. Dat moest een generaal zijn. De machine was bijna af en zag een paar proefpersonen geboeid tegen de grond zitten. Hier moesten ze een stokje voor steken.

Daoi grijnsde gemeen terug naar Taylor, die het met haar eens leek te zijn. Vrienden waren meestal slechts een last in deze wereld. Daarna bedacht ze iets wat Daoi's kortzichtige, op actie gerichte wolvenbrein nooit had bedacht; er waren blauwdrukken. Hier wist Blade echter wel wat op; zoeken maar. Een paar bewakers werden geveld door schoten. Daoi beet er eentje dood. Gelukkig lieten vampiers niet zo'n bloedspoor achter! Stil sloop ze daarna met de rest mee. Blade opende de laatste deur. Die basis was veel groter dan hij leek! Daar stonden vampiers, allemaal gewapend. Ze moesten uitkijken daarmee.. Maar het zou wel goed komen. Hoewel Taylor en Daoi eerder vijanden waren dan vrienden, konden ze nog steeds samenwerken in een gevecht! Vooral Taylors zwaarden konden aanvallers op afstand houden, terwijl zij naar voren moest om iets aan te richten. Daoi's blik gleed snel over de ruimte. Een paar proefpersonen zaten geboeid op de grond. Vragend keek Daoi naar Blade en Taylor. 'Plan?' vroeg ze. Persoonlijk zou ze het liefst naar binnen rennen en ze doodbijten, maar dat leek niet de juiste strategie. Blade wist wel wat hij moest doen, toch?

Taylor volgde de andere en keek ook door de laatst geopende deur. Plan hoorde ze van Daoi's kant af komen. 'Misschien zou jij Blade via de andere kant kunnen gaan terwijl Daoi en ik ze hier afleiden.' stelde Taylor voor en ze keek hen beide even aan, waarna haar blik weer op de gewapende vampiers gericht was. Ondertussen haalde Taylor een soort handschoen naar boven uit haar rugzak en deed die aan. Haar grijns verbreden zich toen ze haar hand tot een vuist balde. Vier scherpe messen schoten naar boven en konden aan twee kanten snijden. Er zat ook een metale plaat op die als een soort schilt kon worden gebruikt voor eventuele kogels. Maar de plaat was zo bewerkt dat er scherpe punten aan de randen zaten. 'Ga je mee Daoi?' vroeg Taylor die haar kortste zwaard weg stak en de lange dunne katana in haar linkerhand vast hielt.

Taylor kwam met een plan, en het klonk goed. 'Misschien zou jij, Blade, via de andere kant kunnen gaan terwijl Daoi en ik ze hier afleiden.' Daoi knikte, met glimmende ogen. Actie. 'Eens. Blade kan het best met die machine omgaan en dan kunnen wij hem dekking geven,' voegde ze er nog even aan toe. Taylor haalde ondertussen een handschoen tevoorschijn, die een leuk snufje bleek te hebben; scherpe messen. 'Voor dat soort dingen zou ik nog wel handen willen hebben,' grijnsde Daoi haar toe. Haar blik gleed weer naar de gewapende vampiers. Als Taylor zo goed was als haar wapens, dan hadden ze een heel goede kans, al waren ze in de meerderheid. Om eerlijk te zijn was ze wel blij dat Swiftstep niet mee was; dan zou ze op hem gaan letten. Packleden kwamen voor elkaar op. 'Ga je mee, Daoi?' Daoi's grijns werd nog breder toen ze knikte. 'Reken maar.' Ze zag dat Taylor al klaar stond. 'Klaar, Blade? Dan ga ik.. nu!' Daoi's grom was zacht, zodat de drukke vampiers het niet hoorden. Toen sprong ze naar voren, de eerste vampier omduwend. Voordat hij kon reageren stonden haar tandafdrukken al in zijn nek, voorgoed. De anderen schreeuwden wat en twee liepen op haar af. Daoi keek even om zich heen, Taylor zou toch ook wel tot actie overgaan? Woest begon ze om zich heen te bijten, zodat de vampiers haar nog niet aan durfden te vallen. Klappende kaken zijn niet echt aantrekkelijk.

Daoi was het met Taylor een en Haar grijns werd nog breder toen Daoi zei dat ze voor Taylor's handschoen wel handen zou willen hebben. Daoi vertrok eerder en Taylor volgde haar zonder mokken of morren. De eerste verrassing was over en nu grepen de vampiers naar hun wapens en schoten op hen. Taylor hielt het schild op en de kogels kaatste de andere kant op die doel troffen in hun collega vampier's Taylor stormde naar voren en haalde eerst met haar katana uit draaide opzij en sloeg met de messen van de handschoen die ze Klauw voor de handigheid noemde. In feiten was het ook een klauw, maar iemand zou er best een andere naam voor hebben. De vampiers vestigde al hun aandacht op Taylor en Daoi. De wolf hapte maar raak en liet zich niet uit het veld slaan. Taylor richten haar blik naar voren en bleef zich consentreren op het gevecht. Wat ze niet zag was dat een van de vampiers een ijzerenstang greep en op Taylor afkwam. Taylor sloeg net een hoofd van een tegemoed komende vampier af voor de de aanval opmerkte, maar haar reactie was te laat. Een ferme klap onder haar kin liet Taylor terug vliegen naar waar zij, Daoi en Blade vandaan waren gekomen. Even duizelde het Taylor in haar hoofd, maar de tweede aanval ging niet ongemerkt voorbij en Taylor hielt haar rechterarm op en de ijzerestang ketste af met veel herrie. taylor schopte de vampier onderuit, waarna ze zelf handig op stond en de vampier dood stak. Taylor schudden haar hoofd op de duizeligheid kwijt te raken en ze voegde zich weer in de strijd!

Blade volgde het plan. Het was wel een goed uitgewerkt plan die ter plaatste bedacht was. Hij knikte en sloop al naar de andere kant. H nam zijn mes en trok en bewaker aan de andere kant de schaduw in. Op het zelfde moment werd de afleiding ingezet.Ze werden allemaal afgeleid. Hij gooide een flashbang en dook en seconde weg na de knal rende hij met zijn twee Glock's in zijn handen die op full auto stonde door de linie van vampiers en doorzeefde bijna elke vampier in de kamer. Hij gooide een granaat naar de machine die een paar tellen later in stukken vloog. Lang duurde het niet of de laatste vampier viel neer. Iets zei hem dat hij zich moest omdraaiden en hij zag een vampier met blauwe papieren in zijn handen weg rennen. " Daoi ! Swiftstep! hij gaat er vandoor met de papieren!" Riep hij en wees naar de plek waar De vampier was heen gerend. Daoi en Swiftstep zouden vampier nog kunnen in halen. Hij duidelijk niet.

Daoi merkte met een grijns dat de afleiding werkte en dat het gevecht nog leuk was ook. Dit waren overduidelijk niet de handigste vampiers. Die Grace en Alexandra hadden gelijk ook, waarom zou je je beste krijgers op zoiets inzetten? Weer merkte ze dat vampiernekken snel braken. De vijanden waren nu bezig bij Taylor. Daoi draaide zich om en zag net hoe Taylor geraakt werd door een ijzeren stang. Gelukkig stond ze direct weer op. Daoi had best respect gekregen voor de Wherepyre; vechten kon ze in ieder geval. Daoi grijnsde weer en liet even een angstaanjagend gehuil horen. Vampiers hielden niet van weerwolven. Weer kwamen er op haar af. Daoi bleef even bewegingsloos staan. Toen openden ze het vuur. Snel rende ze weg, de kogels misten haar maar net. Taylor mengde zich weer in het gevecht. Ook Blade had er al flink wat afgemaakt. Daoi keek even hoe het hem verging, Taylor kon de laatsten wel aan. Plots schalde Blade's stem door de ruimte. 'Daoi! Swiftstep! Hij gaat ervandoor met de papieren!' Het was niet moeilijk voor Daoi om de vampier te vinden; het enige nog bewegende doelwit, zo ondertussen. Daoi twijfelde geen moment. Swiftstep stond buiten, hij kon haar helpen. Luid grommend achtervolgde ze de vampier en begon hem in te halen. Toch wist haar target haar een paar keer bijna af te schudden. Alleen haar reukvermogen redde haar van zijn plotselinge aanvallen. Waar was hij naartoe? Daoi concentreerde zich even. Bij de deur! Ze liet een luide blaf horen, in wolventaal. Het wilde zoveel zeggen als 'Swiftstep, vampier, dood!' De deur vloog open en de vampier rende naar buiten. Daoi volgde hem op de voet. De vampier keek even achterom en smeet de deur dicht. Daoi jankte even toen haar poot er tussen kwam. Een luid gelach kwam van de andere kant. Woest duwde ze de deur weer open en zag het net gebeuren; Swiftstep brak de nek van de vampier met zijn sterke kaken. Het gelach werd een gil en hield toen abrupt op. Daoi knikte naar Swiftstep en keek toen achterom. 'Bingo,' grijnsde ze gemeen. Nu kon Blade de papieren pakken.

Blade wandelde er achter aan. Lopen had toch geen zin. Toen hij aankwam zag hij een dode vampier liggen met Swiftstep en Daoi er naast. Hij glimlachte gemeen. " Mooi werk Allebei. Die zijn laatste uur is ook geslagen." Hij nam de papieren. " Dat zijn de papieren die we moesten hebben." Zei hij. Hij kon de papieren houden maar wist dat de wereld beter af was zonder dat misselijkmakend wis machine. Hij nam een aansteker en stak de papieren in brand. De rook had waarschijnlijk de vampieren gewaarschuwd wand er kwamen weer een heel groep aangedraafd." Fijn zo snel geven ze dus niet op." Mompelde hij. Hij nam deze keer zijn M4A1 doe nog op zijn rug hing en dook achter een muur. Wachtend op de aanval. Taylors hulp was nu wel handig.

Taylor sloeg net het laatste hoofd van een vampier toen ze Blade tegen Daoi en Swiftstep hoorde schreeuwen dat er een vampier vandoor ging. Hoewel het niet erg handig was om er ook achteraan te rennen keek ze even naar de machiene die vernietigd was. Met snelle passen liep Taylor achter Blade aan en zag ook dat de vampier geen kan had om weg te komen. Een zachte glimlach verscheen op haar mond toen ze zag dat Blade de blauwdrukken vernietigden. Een grote groep vampiers kwamen al snel op de proppen en haar valse grijns kwam weer op haar gezicht. Het drietal voor haar waren het niet waard om er ooit voor ingehuurd te worden, maar de rest zou ze zonder aarzelen doden. Taylor onderschepte de eerste vampieren die binnen kwamen en draaide in sierlijke beweningen door de stroom van vijanden door met uithalen en blokkeringen. Verschillende vampieren vielen of dood of zwaar gewond neer. Met de genade slag doden Taylor hen en ging daarna verder met het doden van de aanstormdende vampieren. Het samen werken met Blade, Daoi en Swiftstep was eigenlijk wel leuk!

'En eindelijk zijn we ervan af,' gromde Swiftstep met een grijns. Daoi grijnsde terug. 'Mooie onderschepping, Swift. Ik geloof dat hij je nog gezien heeft voor hij dood ging.' Swiftstep knikte terug. Daoi keek rustig hoe Blade de blauwdrukken in de fik stak. Ze wist nauwelijks waar ze over gingen. Wat kon haar dit schelen? Een nieuwe groep vampiers kwam aan. Kon het leuker? Daoi keek even opzij naar Taylor, die al snel een rij neerhaalde. 'Ik geloof dat we dit een succesvolle samenwerking kunnen noemen,' zei ze, waarna haar kaken zich weer om een onbeschermde nek sloten. Swiftstep was ook lekker bezig, en zonder enige twijfel was Blade ook aan het aanvallen. Die vampiers hadden geen kans. Daoi Moonstrike keek om zich heen. Hoe zou het nu zijn bij de rest van het Sinisterpack? Plots vroeg ze zich het af. Wat maakte het uit? Op de een of andere manier was het daar zo leeg.. er vielen veel slachtoffers tegenwoordig. De N.C.S. had daar een zekere hand in, maar ook de Deathdealers konden er heel wat van. De Noble's bleven liever in hun kasteel. Het baarde Daoi zorgen dat het Sinisterpack maar klein was. Gelukkig zou het ooit wel ophouden, ze zouden wel groeien.. als ze de N.C.S. maar konden ontwijken. Die.. Falco.. die was uit op massavernietiging. Hij had de vampiers ook goed aangevallen, maar om de een of andere reden was hij weer weggegaan.. Terwijl ze zo nadacht, vielen de vampiers uiteen en vochten tot hun dood. Al snel waren er bijna geen meer over. Het zou zonde zijn nieuwe troepen te sturen. 'En nu?' vroeg ze, grijnzend.

Blade Kwam tevoorschijn met zijn M4A1 en doorzeefde de eerste linie. Ze zocht vervolgens allemaal dekking. Taylor, Daoi en Swiftstep deden ook goed hun best. Je zag hun aantal overziend minderen. De laatste stak hij met zijn Ballastic knife dood. "Mooi en nu wegwezen hier." zei hij. Hij keek op de map die op zijn digitale horloge en zei. " Volg me." Hij rende door de gangen en mikte telkens om de hoek. Toe hij stemmen hoorde deed hij een teken dat ze even moesten wachten. Hij keek om de hoek en zag een heel groepje vampieren bij elkaar staan. Een leek de baas te zijn. Weer zo'n commandant. Opeens volde hij een loop tegen zijn hoofd." Lopen." Zei een stem achter hem. " Damn!!" riep hij luid genoeg dat Daoi en de rest het zou hooren. Hij werd met een loop van een pistool tegen zijn hoofd gedrukt naar de commandant gebracht. Die draaide zich om en zei." Ah Blade, je bent net op tijd voor je executie."

Daoi Moonstrike

'Mooi, en nu wegwezen hier.' Daoi keek even naar Swiftstep, die knikte. 'Volg me,' zei Blade daarna. Daoi knikte en rende achter hem aan. Taylor en Swiftstep zouden wel volgen. Af en toe schoot Blade met zijn geweer om de hoek. Ze moest toegeven dat een geweer verdomde handig was. Jammer genoeg waren klauwen geenszins handig om geweren te bedienen. Snel en ritmisch raakten haar poten de grond. Ondanks haar grootte en gewicht was ze nauwelijks te horen; sluipen is basiskennis. Plots maakte Blade het teken voor stoppen. Abrupt rende Daoi af. Ze was voor Blade niet te zien, maar toch een stukje te ver door gegleden. Tja.. massa remt minder snel af als het op gang gekomen is. 'Lopen.' Daoi keek om zich heen. Wie zei dat? Ze kende die stem niet.. Ze keek even om de hoek, naar Blade.. die een loop tegen zijn hoofd had. Geweldig.. die vampiers lukte het toch altijd weer om iets te verzinnen! 'Damn!' Daoi wilde bijna naar voren schieten om te helpen, maar Blade werd al weggevoerd. Ze moest wachten op Taylor en Swiftstep, alleen kon ze dit niet aan. 'Ah, Blade, je bent net op tijd voor je executie!' Paniekerig keek ze om, waar bleven de anderen!

Grace - Leader of the Deathdealer's

Dit was toch niet serieus? Met haar gezicht in een geïnteresseerde uitdrukking dwaalden haar gedachten wat af. Meenden ze nu echt dat een stel gestoorde gekken de oude N.C.S. basis binnen was gevallen om de Brainwashmachine of iets dergelijks te vernietigen? En dat hun bewaking het totaal niet overleefd had? Dit kon niet waar zijn.. Maar de boodschapper sprak overtuigend en leek zelfs bang te zijn om vermoord te worden voor het slechte nieuws. Dat deed ze slechts met moordenaars. 'Je diensten worden op prijs gesteld,' sprak ze rustig, zodra hij zijn betoog gedaan had. Toen stond ze op en wenkte lichtjes naar een Strategic. Het was één van de minder belangrijke commandanten. 'Verzamel een paar krijgers. We gaan eens kijken wat er gebeurd is.' Volgens het laatste nieuws waren ook de blauwdrukken kapot. Jammer dan. Grace stond er nog steeds versteld van dat twee weerwolven, een wherepyre en een mens -vermoedelijk N.C.S.- verantwoordelijk waren voor deze daad. Nog erger; dat haar wachten ze niet eens tegengehouden hadden. Grace liep zelfverzekerd door. De basis was vlakbij, en ze was niet vies van een paar moorden. Watjes worden geen leiders. Eenmaal op plaats Delict stuurde Grace een groepje vooruit. Ze streek haar zwarte haar uit haar gezicht. Hopelijk ging dit niet te lang duren. Ze had betere dingen te doen. 'Lopen,' klonk de barse stem van haar commandant. Beet. 'Damn!' riep de man, overduidelijk. Wolven riepen niet. Blijkbaar waren zijn teamgenoten in de buurt. Daar liet ze zo wel naar zoeken. 'Ah, Blade, je bent net op tijd voor je executie,' sprak ze. Jazeker, ze wist zijn naam. Hij was erbij geweest toen Falco haar kasteel binnengevallen was. Blade was ook degene die Falco opgehaald was. N.C.S., zeker weten. Misschien herkende hij haar nog, bedacht ze met een valse grijns. 'Haal de anderen maar,' zei ze, met een glimlach. 'Ik geloof dat jullie wat uit te leggen hebben voor jullie gedood worden.' Waarschijnlijk kende hij haar nog wel. Hij wilde haar vermoorden, als ze het zich goed herinnerde. Ach, dat wilden er zoveel. Hoewel ze klein van stuk was, straalde ze toch de macht en de zelfverzekerdheid uit die bij haar rang hoorden. Ze zouden wel zien hoe dit afliep.

Blade zei dat ze hem moetsen volgen. Hoewel ze de laatste vampieren afslachte samen met Daoi en Swiftstep. Daoi was verdwenen en Swiftstep ook. Taylor rende naar de plek waar ze hen heen had zien rennen en hoorde de vloek door de gangen gaan. "Hm er is toch iets mis gegaan uitkijken dus!" dacht Taylor en zag al snel Daoi in de schaduw zitten. Maar voor ze naar haar toe wilde lopen zag Taylor een aanlat vampiers de hoek om komen. Taylor gooide een lichtgranaat en die rolde tot voorbij Daoi. De explosie en het licht dat vrij kwam verblinden de vampiers en Taylor renden naar Daoi. 'Snel voor ze weer kunnen zien!' fluisterde Taylor en haalde de meeste neer met haar katana. Op de hoek bleef Taylor even stil staan en gooide om de hoek opnieuw een lightgranaat. Een volgende Explosie volgde en Taylor rende op de bloedzuigers af en onthoofde de meeste van hen ook die Blade vast hielt. 'Blade schiet op!' riep Taylor luid en rende door. Eigenlijk werkte ze altijd alleen en Taylor hielt nooit van samen werken, maar nu was dat anders. Haar oren tot het uiterste gespitst rende ze door de gangen opweg naar de deur van vrijheid.

"Grace, leuk je weer te zien. Ik heb nog wat over je gehoord van Falco. Mij maakt het niet veel uit. Als je dood bent bent ik een paar zondes kwijt." Sprak hij uitdagend uit. Als hij toch zou sterven, wou hij op zijn minst nog een paar vampier uitdagen. "Ik geloof dat jullie wat uit te leggen hebben voor jullie gedood worden." Zei ze. " Ik wou nog wat op je zenuwen werken. " Lacht hij haar uitdagend uit. Hij voelde de vampier achter hem geërgerd worden door hem en zat wat met de trekker te spelen. Hij hoorde wat gerinkel over de grond dat hij goed en kneep zijn ogen dicht. Iets later knalde een flashbang en hij wist dat Taylor in de buurt was. Maar voor hij kon vlucht greep de vampier hem steviger vast en drukte het wapen harder tegen zijn kop. " Misschien mag ik niets zien maar als je je verroerd is dat het laatste wat je doet." Zei de vampier. "Snel voor ze weer kunnen zien!" Fluisterde Taylor. " Dat is nogal moeilijk." Legde hij uit. Opeens hoorde hij het trillen van een zwaard en de vampier liet hem los. "Blade schiet op!" Riep ze. Hij rende naar de dicht bij zijnste dekking en bleef daar.Hij hoorde nog een Flashbang en Riep." Die ZAG je niet aankomen hè Grace?" Hij sloop naar de deur voor de vampiers weer konden zien inclusief Grace. Die zou nu wel pissig op hem zijn. Nu kon ze zijn bloed wel letterlijk drinken.

Daoi Moonstrike

Dit was niet goed. Dit was definitely niet goed. Nee, het is niet leuk als een stel vampiers een van je teamgenoten kidnappen! Zeker niet als er een geweer tegen zijn hoofd gedrukt wordt. Taylor was er ondertussen ook; ze gooide een flashbang. Heerlijk, die dingen. 'Snel, voor ze weer kunnen zien!' Een paar vampiers werden heel gelaten voor haar wolventanden. Swiftstep deed weer gezellig mee. Een heel team. Taylor rende naar Blade toe, en toen rende ze verder. De leidster van de vampiers stond nog overeind, en was snel genezen van haar blindheid. Jammer genoeg waren leiders altijd de sterkste vampiers. Daoi rende wat achterop. Waar was Swiftstep? Plots zag ze hem, vechtend met een paar vampiers. 'GA DAOI!' riep hij, zo luid mogelijk. Daoi bleef staan, ze kon hem toch niet alleen laten. 'MOONSTRIKE! REN!!' Daoi keek hem even recht in de ogen. Dit kon hij niet aan, niet alleen.. Maar de vampiers vielen niet aan zoals ze konden. Ze wilden hem vangen. Hij knikte naar haar. Daoi begon automatisch te rennen. Ze moest doen wat hij zei.. Er flitste wat voor haar neus. Een bijl. Wapens waren nooit goed als ze op jou gericht waren. Abrupt bleef ze staan. Gelukkig, Blade en Taylor waren door de deur. Zij waren veilig. Daoi keek omhoog. Bijna alle vampiers waren toch dood?

Grace

"Grace, leuk je weer te zien. Ik heb nog wat over je gehoord van Falco. Mij maakt het niet veel uit. Als je dood bent bent ik een paar zondes kwijt." Grace glimlachte naar hem, de woorden direct weer vergetend. Dood was hij even lastig als levend, waarschijnlijk. Gewoon irritant. Ze zag een beweging vanuit haar ooghoek. Natuurlijk keken alle krijgers die kant op, bij de beweging. Zij keek juist weg en schermde haar ogen af. Goede zet; het was een flashbang. Grace voelde een scherpe pijn door haar hoofd schieten, maar al snel verdween die weer. Het was nu echter een chaos. De Wherepyre en de wolven waren tevoorschijn gekomen. Ondertussen was Blade ook gaan rennen. 'Die zag je niet aankomen, hé, Grace!' Zeker wel, maar goed.. 'Alleen lafaards rennen voor hun vijanden,' zei ze, helder en duidelijk boven het geluid van de volgende flashbang uit. Hij vroeg gewoon om een paar tanden in zijn nek. Een paar vampiers stonden nog overeind. Tot haar goedkeuring zag ze dat ze zich niet af hadden laten slachten. Zou nog wel komen, maar oké.. Ze hadden de weerwolf omsingeld en probeerden hem te vangen. Vermoorden mocht ook. 'Maak hem maar af,' zei ze, rustig en onverschillig. 'GA! DAOI!' riep haar slachtoffer. Grace keek snel in de richting waarin de wolf keek. Daoi? Was zeker die andere.. ze had gelijk. Een grote wolf stond stil en staarde terug. 'MOONSTRIKE! REN!' Grace begon ook te rennen, naar de andere wolf toe. Die zag haar niet, terwijl ze naar de andere staarde. Grace was net op tijd; de poten van de wolf begonnen haar weg te dragen toen ze haar bijl in de hand had. Met een geoefend gebaar liet ze hem voor de snuit van de wolf zwaaien. 'Waar gaan wij naartoe?' De wolf keek omhoog. 'Tja, Daoi.. jij zal dan de prijs voor je vrienden moeten betalen.' Grace zag dat de andere wolf ook gevangen genomen was en gebaarde om hulp. 'Verzet betekend de dood van je vriendje hier,' legde Grace uit. Dit was standaard en cliché. Toch moest het altijd even vermeld worden, anders snapten de gevangenen het nooit. Op een gebaar van haar kwamen er een paar wachten. Grace zuchtte en liep terug naar de andere wolf. Daar zette ze een zonnebril op. Meer flashbangs kon ze niet riskeren. Hoewel een zonnebril niet echt ideaal was, voorkwam het toch de grootste klap van het ding. Gelukkig voor haar genazen vampiers heel snel. Rustig keek ze om zich heen, ook naar de twee wolven die voor haar zaten, een eindje uit elkaar. De anderen zouden wel komen. Anders had ze leuk oefenmateriaal voor de vampiers in opleiding. Grace keek tevreden om zich heen. De versterking had wat achtergelegen, maar kwam nu aan. Zelfs als ze dit verloren, was ze al wat meer te weten gekomen over dit rare team. Normaal werkten deze wezens nooit samen.. Nog leuke informatie voor later, of voor Falco misschien. Zou het vast leuk vinden om te horen dat één van zijn mannen met weerwolven en wherepyre's dingen van de vampiers molden.

Blade hoorde het gegrom van een wolf. Daoi en Swiftstep hadden dus problemen. Hij Sloop terug en zag Grace Daoi en swiftsep gevangen houden. Hij zocht wat rond en vond wat hij wou. Een sniper. Hij rende naar boven en zocht een goed verstop plek. Hij dempte het wapen en keek door de Scope. Daoi leek zich niet te verzetten. waarschijnlijk had Grace haar wat beloofd als ze zich zou verzetten. Hij wachtte heel even tot hij ontspannen genoeg was om de sniper stil te houden en schoot elke vampier die nog leefde neer. " Grace!! laat ze gaan of jij bent de volgende!!" Riep hij met de sniper op haar kop gericht. Swiftste zou zich wel vrij krijgen. Anders maaide hij die vampier ook nog neer.

Het geschreeuw tussen de weerwolven had haar aandacht getrokken en Taylor zag Blade een plek uitzoeken om de vampieren neer te knallen. Zijn dreiging tegen de hoofd van de groep die kennelijk Crace heten om haar te doden Een sluwe grijns speelde op haar lippen en ze zag dat die vampieren om Crace heen gedood waren dus was ze nu alleen. Taylor zag dat ze niet haar richting opkeek en maakten zich klaar om eventueel aan te vallen als dat nodig was?

Grace

Grace hoorde Blade's stem duidelijk boven allerlei omgevingsgeluiden uit. Het kon haar alleen weinig schelen. Ze deed een stap opzij, maar deed geen moeite hem te zoeken met haar ogen. De versterking was er. Plots kwamen er een heleboel vampiers tevoorschijn, die hun geweren op Blade richtten. Eentje liep tot achter hem en drukte een geweer op zijn hoofd. Anderen gingen juist naar de Wherepyre. Grace wenkte er een paar naar zich toe, die de wolven onder schot hielden. Waarschijnlijk zou ze toch verliezen.. maar dan niet met haar leven. 'Versterkingen zijn echt handig,' mompelde Grace in zichzelf. Ze had nog geluk dat Blade niet direct geschoten had. Ze wist dat haar wachten niet lang stand zouden houden, dus mompelde ze wat tegen een commandant. Iedereen zou zich terugtrekken naar Deathdealer's Castle op het teken. Zelf zou ze nog wat achterblijven om zeker te zijn dat iedereen weg was. Even was er geen beweging. Iedereen liep gevaar. Toen kwamen de vampiers plots in beweging; ze verdwenen even snel in de schaduwen als ze gekomen waren. Grace had geen zin in een Pyrrusoverwinning, dat wist ze zeker. Ze grijnsde nog één keer naar Moonstrike en Swiftstep. 'Ik kom jullie nog wel eens tegen,'mompelde ze. Toen loste ook zij op in de schaduwen. Het had geen zin om te blijven, het had voor Blade&co ook geen zin haar te volgen. Ze zou hen later nog wel eens tegenkomen. Als vampier heb je tijd genoeg.

Daoi

Daoi keek gespannen om zich heen. Dit zag er niet goed uit.. De vamp voor haar leek niet echt.. wat je noemt aardig. Tot haar grote opluchting schoot Blade een aantal vampiers neer en riep naar de vamp voor haar dat ze uit moest kijken. Net goed. Vanuit haar ooghoek zag ze Taylor ook staan. Het kwam wel goed, het kwam we- Versterking rukte op. Daoi vernauwde haar ogen en keek even om naar Swiftstep. Die grijnsde. Eeuwige optimist. Tot Daoi's geluk trokken de vampiers zich even snel weer terug als ze gekomen waren. Het kwam wel goed.. Zodra de laatste vampiers weg waren sprong Daoi op. 'Is alles goed met jullie, jongens?' Bezorgd keek ze naar Swiftstep, maar die stond zijn vacht te fatsoeneren. Blade en Taylor zagen er nog levend genoeg uit.. Daoi lachte opgelucht. 'Dat was wat! Maar die machine zijn ze kwijt. Ik denk dat we deze samenwerking geslaagd mogen noemen,' grijnsde de grote wolf naar Taylor en Blade. Swiftstep kwam naast haar staan. De meeste vampiers waren nu vast wel weg.

Blade wachtte tot Grace hun ging vrij laten maar daar in tegen kwam juist nog meer versterking. Hij zag ze langs alle kanten verspreiden. Toen hoorde hij iets achter hem. Het was weer een vampier die hem onder schot hield. " Je meent het. "Mompelde hij geërgerd en liet de sniper los. Even dacht hij dat hij eraan was maar daarna trekte alle vampieren zich terug. " Hmmm, vreemd." Dacht hij Hij nam de sniper weer op en liep er mee op zijn schouder naar De rest. "Dat was wat! Maar die machine zijn ze kwijt. Ik denk dat we deze samenwerking geslaagd mogen noemen." Zei Daoi. " Ja je hebt gelijk. Grace was moeilijker af te maken dan ik dacht. En nu is ze er nog vandoor!" Zei hij. " Toch denk ik dat ze hier nog ergens rond hangt." Voegde hij er nog aan toe. Hij wou haar echt afmaken. " Ze had me bijna af kunnen maken! Een keer hebben jullie mij gered en de andere keer zij ze gewoon weg gegaan." Ergerde hij zich nog meer.

Daoi luisterde naar Blade's bezwaren. Hij had gelijk.. wat zou ze graag wraak nemen op die vampier! Ze knikte, met een blik vol ergernis. 'Ik zou haar zo afmaken als ze nog in de buurt was..' gromde de wolf moordzuchtig. Daoi keek naar Swiftstep en knikte. 'Het is dat we niet zomaar naar dat kasteel van ze kunnen lopen, maar anders..' Toch was Daoi wel blij dat de vampiers weggegaan waren; het waren er simpelweg teveel. Hoewel ze er nog wel wat af hadden kunnen maken, was zeker één van hen daarbij om gekomen.. Ze schudde de gedachte van zich af. Waar was Taylor eigenlijk? Haar was toch niets overkomen? 'Waar is Taylor?' Daoi fronste. Waarschijnlijk was ze gewoon blind bezig.. maar toch. Swiftstep gromde even. Daoi keek hem vragend aan. 'Ik stel voor dat we weggaan. Er zijn betere plaatsen dan hier, en die machine heeft de geest al gegeven.' Daoi keek even vragend naar Blade. Misschien zaten er wel meer vampiers ergens anders.. Nu de spanning voorbij was, was Daoi toch van mening dat ze iets anders moesten gaan doen! Maar toch, dat kwam wel met de tijd.

De vampiers kwamen plosteling van alle kanten aanzwermen en Taylor was net als de rest omsingelt. Woede borrelde in haar op, maar ze weigerde haar wapens te laten vallen. Stug bleef ze naar de omringende vampiers kijken die opeens zich uit de voeten maakten. Taylor begreep niet wat er gebeurde en keek hen vreemd na, maar ze bleef op haar hoede. Stemmen trokken haar aandacht en ze sloop er heen. Tot haar opluchting zag ze dat het Swiftstep, Daoi en Blade waren. Op haar hoede blijvend liep ze naar hen toe en stak een van haar zwaarden weg, maar de katana bleef ze vast houden. 'Waarom zouden ze opeens weg rennen als een stel hazen terwijl ze ons hadden?' vroeg Taylor en bleef op een klein eindje van het drietal af staan. Ze vertrouwde het zaakje niet en Taylor keek omzich heen. Haar blik was nog killer dan normaal en ze zocht naar enige bewegingen.

- Account voor Daoi! -

De grote wolf keek achterom naar Taylor, die er duidelijk ook niets van begreep. 'Dit is echt.. vreemd!' gromde Daoi, even verbaasd als de anderen. Ze was het eens met Taylor. Dit had geen nut. Swiftstep gromde iets achter haar, maar ze verstond het niet. 'Misschien wilden ze niet dat er meer van hen vermoordt werden,' opperde Daoi vragend. Swiftstep liep naar haar toe en knikte. Continue keken ze om zich heen. Dit kon toch niet waar zijn? 'Moonstrike, houd je ogen goed open,' zei Swiftstep die haar strak aankeek. Een rilling ging door haar heen. Er was nog iets.. of iemand. Ze waren niet alleen. Daoi gromde luid. Dit klopte toch niet.. Toch bleef het slechts bij dat gevoel, die schaduw die over hen heen leek te hangen. De vampiers waren weg, maar er waren nog andere dingen hier in het bos. De duistere zijde had veel mogelijkheden om aan te vallen.. Haar oren stonden recht overeind en haar ogen zochten maar om zich heen. Ze zag niets, ze hoorde niets. Er was alleen dat gevoel..

Blade zag dat Daoi en Swiftstep ook op hun hoede waren. Of ze hadden iets gehoord of ze voelde het zelfde als hem. Blade had het gevoel dat er iets niet klopte De vampieren waren gewoon gaan lopen. Maar waarom. " Daoi... Hier klopt iets niet. Zie jij iets?" Vroeg hij. Hun zintuigen waren toen keer beter dan de zijne dus. Misschien zag zij iets. Hij keek nog wat rond. Hij gebruikte nu zijn zintuigen. Hij deed even zijn ogen dicht en luisterde rondom hem. In begin hoorde hij alleen zijn hardslag. Maar daarna piepte iets heel stil dat in begin nog niet piepte. En het piepte steeds luider en sneller. Tot dat het door hem doordrong. "Bom!!!!" riep hij en begon te rennen. Achter hem volgde nog geen seconde later een enorme explosie die hem naar buiten slingerde en hem versuft op de grond liet liggen. Hij kreunde even als hij weer recht kwam en schudde zichzelf weer helder. " Daoi! Swiftstep! Taylor! Iedereen Oke!." Riep hij door al het geknars van vallende brokstukken door. Daarom gingen die vampieren weg. Grace had hun in de val gelokt.