search and destroy

Daoi kon er niet bij. Wat was dit in hemelsnaam? Ook Blade voelde het. Daoi sloot haar ogen om afleiding te voorkomen. Swiftsteps gegrom naast haar duidde erop dat hij dat ook deed. Een piepje.. zat het in haar oren? Had ze nog nooit gehad, wolven luisteren geen harde muziek. Wat was het dan? 'BOM!!!!' Blade's stem rukte de stilte aan stukken met de waarschuwing. Het besef kwam wat later. 'Bom?' Daoi keek even vragend, ze kon de letters niet in de juiste context krijgen. Swiftstep had het echter wel door. Blade begon te rennen, Swiftstep gaf Daoi een duw en ook zij begonnen te rennen.. Nog geen seconde later ontplofte de boel met een enorme explosie. Daoi voelde hoe haar poten van de grond getild werden en hoe ze over de kop vloog, weg van de explosie. Ze schuurde even op haar rug over de grond tot ze tegen een boom tot stilstand kwam. Vaag hoorde ze Blade's stem toen ze opstond. 'Ik ben.. oké, denk ik..' Zoekend keek ze om zich heen. Waar was Swiftstep? 'Moonstrike.. help..' klonk er zwakjes, een eindje verderop. Daoi keek om. 'Swiftstep!' Hij zat onder een boom die omgevallen was, niet helemaal, alleen zijn achterpoot. Het moest pijn doen! 'Blade, Taylor. help eens!' gromde ze luid, hopend dat de rest nog leefde. Die vampieren hadden hen wel gehad!

Blade keek om zich heen. Het hele verwoeste gebouw was nu gewoon... Weg. Er was niets meer van over. Hij was war gewond maar hij kon staan. "Blade, Taylor. help eens!" Riep Daoi. Hij hoorde Swiftstep iets zeggen tegen Daoi maar zwakjes. "Swiftstep!" Riep hij terwijl al lopend hem naderde. Hij hief de boom met heel veel moeite op maar hij had de kracht in zijn spieren om dat te doen en wierp hem vermoeid van Swiftstep weg. " Gaat het?" Vroeg Blade bezorgd terwijl hij Swiftsteps poot begon ter onderzoeken. "Kun je lopen?" Vroeg hij Bezorgd. Die vampieren waren er nu geweest!! " Ik verken even wat." Zei hij tegen Daoi en begon wat rond te verkennen. Toen hij een plat gestampte struik zag rende hij die richting uit. " Grace!!! Je gaat eraan!!!" Riep hij woedend. Hij zag een paar vampieren verbaasd omkijken. Hij nam zijn katana en snee razend in stukjes. Hij moest dichtbij zijn.

Taylor had te laat door wat er gebeurde en kon alleen nog maar achter een drinkmachine gaan staan voor de explosie kwam. Verschillende brokstukken vielen over haar heen en vielen een soort van plage hut. Stof dwarrelde naar beneden en Taylor hielt haar adem in, maar na verloop van tijd zakte die weer en kon Taylor zien dat ze in geklemt zat niet dat het haar veel uit maakten, maar de kreten van Blade, Daoi en Swiftstep. Taylor ramde een van de platen weg en klauterde er met moeite uit. De laatste woorden van Blade deden haar op kijken en Taylor zag hem op een stel vampieren af rennen. Een wolven grom kwam over haar lippen en Taylor stormde op de vampier af met haar getrokken zwaarden. Ze ging Blade helpen of hij nu wilde of niet. Haar zwaarden flitsten door de lucht en lieten hun vijanden verbaasd achter en ze konden weinig tot geen reactie geven op hun aanvallen. Taylor paste er wel voor op om Blade niet te raken en ze danste tussen de meningte door met kracht uithalend naar hun hoofden.

Swiftstep werd bevrijd. Daoi sleepte hem het laatste stukje. Blade en Taylor begonnen vampiers aan te vallen, die blijkbaar verstopt hadden gezeten op een veilige afstand. Daoi bleef grommend bij Swiftstep zitten en viel alleen vampiers aan die een bedreiging konden vormen. Dat waren er vrij weinig aangezien Blade en Taylor ze direct af maakten. Die Grace.. was er niet bij. Logisch maar jammer. Wat had Daoi graag haar tanden in haar keel gezet. Na enige tijd trokken de overgebleven vampiers zich terug. Daoi likte Swiftstep bezorgd over zijn kop; ze wilde echt niet dat hem iets overkwam. 'Bedankt voor het redden van Swiftstep,' gromde Daoi met een vriendelijke grijns, aangezien de grote wolf zelf niet echt kon spreken in deze situatie. 'Weten jullie een veilige plaats om hem onder te brengen?' Ze pakte Swiftstep bij zijn nekvel, maar hij probeerde zelf al op te staan. 'Ik ben al wat genezen, Moonstrike,' gromde hij vriendelijk, waarna hij direct weer ging liggen. Langer dan een paar seconden staan lukte blijkbaar niet.

Blade bleef zoeken maar na een tijd kwam hij een nieuw groepje vampiers tegen. Na dat hij die had afgemaakt liep het spoor dood. Zelfs na dat Grace hun bijna had opgeblazen bleef ze sluw. Kwaad keerde hij terug naar Daoi. " Grace heeft ons op een vals spoor gebracht. ze is er vandoor. Wat een sluwe meid. Ik had haar verkeerd ingeschat." Hij keek geërgerd rond naar een ander spoor maar zag niets. " Hoe gaat het met Swiftstep?" Vroeg hij daarna. Hij was gewond geraakt door de Explosie. Weerwolven genazen sneller dan mensen. Hij keek rond om een veilige plek te vinden. Grace kon nog steeds een team op hun af sturen. Of Grace zelf kon altijd haar kop weer laten zien. Hij zag nog een hoek van een muur recht staan met een hoop stenen nog er rond waar ze moeilijk te zien waren. "Daoi, misschien zijn we daar wat veiliger als er een patrouille komt kijken of we nog leven." Zei hij terwijl hij naar de hoop wees. Grace bleef sluw en breeddenkend. Je kan alles van haar verwachten.

Daoi duwde Swiftstep met haar snuit wat omhoog, probeerde hem te helpen. De wolf was alweer aan het genezen, maar de explosie had hem een flinke klap gegeven. Grace had hen goed te pakken gehad. De overige vampiers waren succesvol afgeslacht door Blade en Taylor, dat was alweer een pak van haar wolvenhart. Swiftstep stond alweer, Daoi zag zijn wonden langzaam sluiten en gaf hem een bemoedigende lik. 'Het gaat al beter met me,' zei hij met een wolfachtige grijns, deels tegen Daoi en deels tegen Blade, die ook bezorgdheid toonde. Al meer dan je kon verwachten van zo'n N.C.S. lid. Die hadden de reputatie net zo koelbloedig te zijn als wolven. Ze knikte bij zijn woorden over Grace. Daar had hij gelijk in. 'Ik had niet verwacht dat ze ons zo af kon leiden..' gromde Daoi, ietwat verontwaardigd over de bom. Daoi draaide haar kop weer richting Blade toen hij een veilige plaats gevonden leek te hebben. Overtuigd knikte ze. 'Kom Swiftstep. Daar zijn we veiliger, voorlopig tenminste.' Daoi hoopte enerzijds niet dat de vampiers terugkwamen; ze waren met teveel. Anderzijds wilde ze echter graag de keel van die valse, sluwe vampier doorbijten. Die durfde..